اردلان بهروزی
خبر حاکی از آن آنست که در روز پنجشنبه چهارم آبان ماه ١٣٩٦.خ "علی اشرف درویشیان" شخصیت مبارز، نویسنده، آزادیخواه، حامی و عاشق تمامی مردمان فقیر و زحمتکش دار فانی را ودا گفت، ایشان اگر چه نوشته هایش را با زبان فارسی تحمیل شده به چاپ رسانده است و در همان راستا هم از سوی بسیاری افراد خام اندیشه و نو رسیده! گاهگداری در این میدان ایشان را به باد انتقاد گرفته اند، اما در واقع باید یادآور شد که جناب علی اشرف درویشیان با همان زبان اجباری! آنچنان خدمات فرهنگی، ادبیاتی و اجتماعی را تحویل جامعه ی کوردستان داده است که خیلی از نانخوران نرخ روز کوردایتی از آن عاجز بوده اند، از لایه ای دیگر اگر کسانی آثار و نوشته های درویشیان را مطالعه کرده باشند و از جغرافیای استان کرماشان اندکی آشنایی را در چنته ی خویش همراه داشته باشند نیک می فهمند که تمامی جوهره ی نوشته های ایشان با فرهنگ،ادبیات و مناطق کوردواری کرماشان عجین و متولد شده است وهمچنان زندگی خویش را به گونه ای رئالیستی در کتاب چند جلدی "سالهای ابری"اش با واقعیات به تصویر درآورده است، فرهنگ یک جلدی کوردی کرمانشاهی وی نمونه ای خلل ناپذیراز خدمت کردن به ملت کورد و بویژه مردمان جنوب کوردستان ایران را به باور کوردایتی خویش پیوند زده است...
به همین مناسبت یادی از دهه های شصت را ابراز می دارم که در همان دوران ابتدائی در شهر کرماشان خواندن کتاب های غیر درسی خویش را با آثار و نوسته های نویسندگان شهیر و همشهریم چون؛ منصور یاقوتی،لاری لاهوتی و علی شرف درویشیان آغاز کردم خواندن نوشته های نامبردگان در آن برهه از زمان همچون باز کردن