مصاحبە یورو نیوز
کارلس پوجدمون، رهبر جدائی طلبان کاتالونیا ۲۵ روز پس از برگزاری همه پرسی استقلال کاتالونیا در اولین روز اکتبر سال گذشته میلادی در پی تهدید دولت اسپانیا به بازداشت، به بروکسل پایتخت بلژیک پناه برد.
وی چندی بعد در سفر به آلمان با تقاضای دولت مرکزی مادرید بازداشت شد. اسپانیا از آلمان خواست تا رهبر استقلالطلبان کاتالونیا را به این کشور مسترد کند اما در نهایت دادگاه عالی اسپانیا در ماه ژوئیه سال جاری میلادی حکم دستگیری سراسری و استرداد کارلس پوجدمون در اروپا را لغو کرد.
با گذشت یک سال از همهپرسی استقلال کاتالونیا که با وجود رای آری هواداران استقلال از سوی دولت مرکزی اسپانیا رد شد، خواست استقلال همچنان در این منطقه وجود دارد.
از سوی دیگر در این مدت، نخست وزیر اسپانیا تغییر کرد و پدرو سانچز که در ماه ژوئن جایگزین ماریانو راخوی، نخست وزیر محافظهکار اسپانیا شد، لحن ملایم تری را در پیش گرفته و خواهان گفتوگو و مذاکره درباره تنظیم قانون استقلال جدید شد.
دانیل کوهن بندیت یکی از باسابقهترین سیاستمداران اروپایی و نماینده سابق پارلمان اروپا با کارلس پوجدمون، رئیس سابق دولت کاتالونیا درباره آینده جنبش استقلالطلبی در این منطقه خودمختار اسپانیا گفتگو کرده است.
استقلال کاتالونیا؛ فرصتی برای اروپا
کارلس پوجدمون چند روز پیش از این، استقلال کاتالونیا را فرصتی برای اروپا خواند. وی پیگیری حق استقلال و خودمختاری را راهی برای تقویت ارزش های اروپا و توانمندسازی مجدد شهروندان میداند و میگوید: «پیگیری حق خودمختاری، در عینِ نفی خشونت و جنگ، و ایجاد یک صدا برای شهروندان کاتالونیا به نظر من راهی است برای تقویت (ارزشهای) اتحادیه اروپا. یعنی دموکراسی. و بیش از همه پیوندی است با آنچه که دوباره توانمند ساختنِ شهروندان میخوانیم.»
رئیس سابق دولت خودمختار کاتالونیا رویکرد استقلال طلبی مردم را فرصتی برای غلبه بر «ناخرسندیهایِ بسیاری از شهروندان در اروپا» و نارضایتیهایی میداند که به سیاست کشورهای اروپایی نیز سرایت کرده است.
تغییر نگاه به بحث «دولت ملتها» برای درک خواست استقلالطلبی
کارلس پوجدمون لزوم مستقل شدن منطقه خودمختار کاتالونیا را خارج شدن از چهارچوبِ بحث کلاسیکِ تشکیل دولت ملتها می داند. وی با تاکید بر اینکه این خواست بیش از هر چیز بر مبنای رویکرد دموکراسی و در دست گرفتن امور داخلی این منطقه است می گوید: «مسئله هویت و دلایل این امر از چهل سال پیش در کار بود، یعنی حتی زمانی که در مجلس کاتالان هیچ فرد منتخبی پشتیبان استقلال کاتالونیا نبود. امروز دلایل دیگری در کار است و اتفاقات دیگری هم افتاده که بیشتر به رویکرد ما به دموکراسی و اداره امور توسط خودمانمربوط میشود. ضمنا ابزارهای دیگری در دست داریم که با آنها میتوانیم به توسعه جامعه خودمان و جهان کمک بیشتری بکنیم.»
پوجدمون : قانون اساسی اسپانیا نیاز به اصلاحات اساسی دارد
آقای پوجدمون اصلاح قانون اساسی اسپانیا را که چهل سال از ایجاد آن میگذرد لازم دانسته و درباره طرح پدرو سانچز، نخست وزیر جدید اسپانیا برای اصلاح قوانین مربوط به خواست استقلال میگوید: «او فقط درباره همهپرسی و یک دولت خودی صحبت کرده، اما من میپرسم دقیقا به چه منظور؟ ما این را پیشتر در سالهای ۲۰۰۵ و ۲۰۰۶ امتحان کردیم. ما یک نظامنامه جدید را با اکثریت کاتالانها در مجلس اسپانیا تصویب کردیم و با همهپرسی به آن اعتبار دادیم. اما در آخر، دادگاه قانون اساسی که از سوی خوزه ماریا اَسنار مأمور بررسی آن شده بود کاملا این نظامنامه را ملغی کرد. بنابراین احکام این دادگاه فعلا ما را محدود میکند و نمیتوانیم از آن پیشتر برویم.»
پوجدمون: استقلال تنها راه نیست اما حق شهروندان است
رهبر استقلال طلبان کاتالونیا ضمن تاکید بر اینکه استقلال تنها راه حل نیست، دلیل پیگیری خواست استقلال در منطقه خودمختار کاتالونیا را اینگونه توضیح می دهد: «ما در طول چهل سال که از قانون اساسی اسپانیا میگذرد، همه راهها غیر از خواست استقلال را امتحان کردهایم. اما در آخر گزینهای که باید روی میز باشد این است که چنین تصمیمی حق شهروندان کاتالونیا است. این تصمیمی نیست که دو دولت یا دو مجلس بتوانند آن را بگیرند. شهروندان کاتالونیا باید بتوانند «آری» و «نه» بگویند و برای مدیریت کردن نتیجه این کار به توافق برسند.»
احتمال به نتیجه رسیدن مذاکرات با دولت اسپانیا
وی درباره احتمال به نتیجه رسیدن مذاکرات و حاصل شدن توافقی درون دولت اسپانیا و تشکیل دولتی مانند دولت های فدرال آلمان می گوید: «یعنی آیا حاضریم برنامه دولت اسپانیا را تغییر بدهیم و به سوی استقلال پیش برویم؟ حاضریم به سوی «واگذاری قدرت» یا فدرالیسمی برویم که همیشه حرفش را زدهایم اما هیچوقت عملی نشده؟ اگر ۴۰ سال پیش این امکان را داشتیم امروز دیگر خواستار استقلال نمیبودیم. این قطعی است.»
وی میافزاید: «باید واقعبین بود، این کار پیش از حکم دادگاه قانون اساسی ممکن بود چون برای حرکت در این جهت مانعی در کار نبود، چون همهچیز تحت یک بحث سیاسی بود. اما وقتی یک کارشناس قانون اساسی که اهل اندلس هم هست گفت چنین کاری به کودتا میانجامد، بنابراین چندان واقعبینانه نیست که بگوییم میتوان از این مانع عبور کرد.»
«کاتالان بودن یعنی دموکرات بودن»
رئیس پیشین دولت خودمختار کاتالونیا معتقد است که وقتی ادعای خودمختاری را پیگیری می کنید باید ملتی واقعا دموکرات ایجاد کنید.
کارلس پوجدمون، رهبر جدائی طلبان کاتالونیا میافزاید: «اینها الزامات (تعهدات) دموکراتیک است. مهمتر از همه کاتالان بودن، مساله خون و سرزمین نیست اینها روشهای سنتی باورداشتن یا زیستن زندگی شهروندی است. یک واقعیت است؛ عملی است داوطلبانه در راستای یک مجموعه ارزش. سوال این نیست که چه کسی کاتالان است. موضوع این است که یک کاتالونیایی چه کسی میتواند باشد؟ زیرا کاتالونیا قرنهاست که نوعی ملغمه اقوام است. هفتاد درصد از والدین ما ریشه در سرزمینهای دیگری دارند و ما میخواهیم این سنت را ادامه بدهیم.»
وی دلیل امکان پذیر بودن «کاتالونیای دموکراتیک و چند فرهنگی» در محدوده مرزهای اسپانیا را عدم وجود تفکیک قوا در این کشور میخواند و میگوید: «دموکراسی بر چیزهایی مانند تفکیک قوا، استقلال وعدالت استوار است. واقعیت این است که مساله احترام به خواست مردم، ابداع مردم کاتالونیا نیست؛ جزو منشور سازمان ملل است. اراده مردم اساس قدرت دولت است.»
«بارسا هر جا بخواهد بازی میکند»
کارلس پوجدمون درباره اختلافات درباره مساله استقلال در منطقه کاتالونیا و به خصوص در شهر بارسلون و همچنین تصمیماتی مانند لیگ محل بازی تیم بارسلونا در صورت جدایی از اسپانیا می گوید: «بارسا هر جا بخواهد بازی میکند.»
وی با تاکید بر اینکه این اولینبار نیست که تیمی در لیگ یک کشور دیگر بازی میکند. میافزاید: «این مسأله تجارت است. چه کسی دوست دارد بارسلونا در لالیگا بازی کند؟ بقیه باشگاهها. بخاطر مساله حق پخش تلویزیونی. برای دیدن بازی بارسا و رئال خیلی پول می دهند. همین پول به باشگاههای فقیرتر اجازه میدهد بازیکنان بزرگ بخرند. اما در مواردی هم حق با شماست.»
«اختلاف نظر در موضوع استقلال به معنی تقابل مدنی نیست»
وی چند شاخه بودن نظرات درباره استقلال کاتالونیا را طبیعت دموکراسی می داند و میگوید: «این به معنای تقابل مدنی نیست. بلکه به معنی داشتن نظرات مختلف است. برای اینکه واقعا مشخص شود که آیا اکثریت، خواستار استقلال هستند یا نه تنها راه، رایگیری است.»
آقای پوجدمون آینده مذاکرات و ممانعت از ایجاد مناقشه را در گفتگوی برابر میداند و می افزاید: «در هر صورت ما باید گفتگو کنیم. باید صحبت کنیم و یکدیگر را به رسمیت بشناسیم. چون حالا با من مثل یک مجرم رفتار میشود. این وضعیت باید تغییر کند چون حالا بر سر میز مذاکره یک طرف نماینده یک قدرت رسمی است و طرف دیگر یک مجرم.»
20/10/2018