حسن هاشمیان

روز سه‌شنبه ۱۲ نوامبر ۲۰۱۳ و بعد از یک سری جلسات فشرده و طولانی، کردهای سوریه موفق شدند تشکیل «دولت خودگردان» خود را اعلام کنند. این دولت همزمان با تشکیل دولت انتقالی «ائتلاف مخالفان سوری» با نخست‌وزیری احمد طعمه متولد شد و بنابراین روی‌هم‌رفته، در حال حاضر کشور سوریه دارای سه دولت بشار اسد، دولت ائتلاف ملی و دولت منطقه کردنشین خود است. دولت خودگردان کردهای سوریه مساحت گسترده‌ای از ناحیه مرزی سوریه با ترکیه را در بر می‌گیرد که علاوه بر تحت کنترل قرار دادن نوار مرزی با ترکیه در شمال و شمال غربی، مناطق وسیعی از شمال شرقی سوریه و از جمله گذرگاه «الیعرُبیه» در مرز عراق را شامل می‌شود. حکومت بشار اسد در نزدیک به یک سال گذشته برای متمرکز کردن نیروهای خود برای دفاع از دمشق، مناطق کردنشین سوریه را رها کرد تا بعد از آن این مناطق شاهد جنگ کردها با نیروهای

بهروز بیات 

_{مناقشۀ جمهوری اسلامی ایران با غرب به ویژه آمریکا و اسرائیل پیشینۀ تاریخی و سویه‌های گوناگون دارد. برنامۀ هسته‌ای یکی از آن‌ها و در عین حال حادترینشان است. موتور محرکۀ دشمنی‌ها را می‌توان از جمله در ایدئولوژی و رفتار جمهوری اسلامی یافت که در ناسازگاری با نظم موجود جهانیِ مورد علاقۀ غرب، به ویژه در خاور میانه، پدیدار شده است. این عداوت در گذر زمان زندگی مستقل یافته و خود تبدیل به ابزار اعمال قدرت سیاسی، کسب رانت‌های اقتصادی و پیدایش قطب‌ها ثروت شده است. بهره‌بران از این وضع به نوبۀ خود وضع موجود را پاس می‌دارند.} البته جنبه‌های شبهه انگیز برنامۀ هسته‌ای ایران سبب حدت کشمکش شده‌ است، از جمله: تردیدهای نهفته در پاره‌ای پنهانکاریهای اولیه، نبود توجیه اقتصادی، عدم تناسب هزینۀ پیگیری با منافع آتی و انگاشتن اهمیت استراتژیک و امنیتی برای آن.

 دکتر محمود سریع‌القلم

مطلبی را که از هشت سال پیش علاقه‌مند به نوشتن آن بوده است به رشته تحریر در آورده است تا به این سئوال پاسخ دهد که چه کسی را می‌توان سیاستمدار نامید؟ سیاستمدار شدن به چه دانشی نیاز دارد و راه کسب این دانش کدام است؟ یک سیاستمدار چه کسانی را در اطراف خود جمع می‌کند، چه خلقیاتی دارد و راه تربیت چنین سیاستمداری چیست؟   متن نوشته ایشان به قرار زیر است:    هشت سال است كه علاقه‌مند بودم در ارتباط با اين موضوع، دانسته‌ها و مشاهدات خود را بر روي كاغذ بياورم. خرسندم كه امروز، فضاي بهتر فكري اين فرصت را فراهم كرد. حدود دو قرن است كه سياستمداري، تخصص محسوب مي‌شود. از زماني كه در غرب اروپا و شمال آمريكا، حزب شكل گرفت و توليد ثروت به ثبات سياسي و عقلانيت احتياج پيدا كرد، سياستمدار شدن نيز تخصصي شد. 

 وحید وحدت حق 

_{در بخش نخست و دوم سعی شد مقدمه ای در خصوص چگونگی شروع تاریخ سکولاریسم در اروپا ارائه شود. در آنجا به اختصار نشان داده شد که عقلانی شدن علم و فلسفه از خصوصیات این دوره است.} در قرن هجدهم عصر روشنگری فصل دیگری را در فرایند سکولاریزه شدن اروپا باز کرد. از خصوصیات خرد عصر جدید فکر آزاد، به عبارت دیگر فکر بدون توهم، بدون احساسات، بدون تعصبات دینی، یعنی واقع بینانه فکر کردن بدون نفی آرمانگرایی‌ست. حتی امید به بهشت روی زمین و عدالت و تساوی خواهی در فلسفه جنبه علمی به خود می‌گیرد.  اما علت شکل گیری و پیدایش عصر روشنگری اصلا چه بود؟   در پایان قرن هفدهم جنگ‌های مذهبی ساختار اجتماعی جوامع اروپایی را منهدم کرده بودند و کلیسا قدرت خودش را فقط با زور و ستم نگه می‌داشت. بنابر این انحطاط فرهنگی و سقوط تاریخی طبقه اشرافیت در اروپا یعنی

 ماریکه کول/ برگردان: گلناز ملک

تا قانون خانواده برابر: اکوفمینیسم در سال‌های 1980 در متن یک جنبش زیست‌محیطی رو به رشد، و بسیج گسترده‌ی جنبش‌های ضد جنگ و ضد سلاح‌های هسته‌ای رشد کرد. امروزه جهان‌بینی اکوفمینیستی بر مبارزات مردم بومی و سازمان‌های کشاورزی هم‌چون لاویا کمپسینا (جنبش جهانی دهقانان) سایه‌ انداخته‌است. این‌ها برخی‌ از عناصر کلیدی تحلیل‌ها و نقطه ‌نظرات اکوفمینیست‌ها است: - جهان غرب، برای دانش علمی مردانه بیش ‌از هرچیز دیگر ارزش قائل است و نیروی مولد طبیعی زنان و طبیعت را از بها می‌اندازد. نخبگان و صاحبان سرمایه، زیست‌فناوری‌های جدید (جی‌ام‌او‌‌ها: ارگانیسم‌های اصلاح ژنتیکی شده، و آی‌وی‌اف:لقاح مصنوعی) را در جهت حفظ چنگ‌اندازی و کنترل بر زنان و طبیعت توسعه داده‌اند. ـ زمین بارور و باروری زنان، توسط سلطه‌ی مردانه و خلاقیت تکنولوژیک مردان برای حفظ موقعیت مرکزی‌شان در جامعه، تغییر شکل پیدا کرده‌است.