دکتر کەریم بنی سعید عبدیان

این کلام «دور زدن با افتخار تحریم‌ها» بخشی از سخنرانی آقای روحانی است که روز چهارشنبه ۶ نوامبر، یک روز پس از اعلام دور جدید تحریم‌ها از سوی دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری آمریکا در تهران ایراد کرد.

^{معلوم نیست این ادعای روحانی یک واکنش آنی و یک پز سیاسی برای مصرف داخلی بوده یا جوابی به رقبای سیاسی‌اش و یا توهمی از سوی او و یا شاید هرسه با هم. به هرحال دور زدن و شکستن تحریم‌های جدید کاملا غیرممکن است‫. درست است که جمهوری اسلامی در طول عمر قریب چهار دهه خود انواع مختلفی از تحریم‌ها را که در زمان‌های مختلف بر این کشور تحمیل شده، توانسته‌ دور بزند، اما اینبار قواعد بازی عوض شده ‌است‫.}

^{نخستین سری تحریم‌ها در واکنش به اشغال سفارت آمریکا و گروگان‌گیری دیپلمات‌های آمریکایی بلافاصله پس از انقلاب بود. سری دوم تحریم‌ها در طی جنگ ۸ ساله با عراق بود که در حقیقت مسبب اصلی جنگ جمهوری اسلامی و خود خمینی بود که به دلیل نفرت شخصی و خصلت عرب‌ستیزی هیستریک‌اش، شروع به پرواکسیون و تحریک عمدی صدام حسین کرد. دلایل دیگر تحقق داعیه رهبری جهان شیعه، و احیانا جهان اسلام، و سیطره بر عتبات شیعه در عراق و بالاخره بقول خود او، اشغال بیت‌المقدس و نابودی اسرائیل از طریق فتح کربلا بود. جنگی که خمینی آغاز کرد باعث مرگ بیش از یک میلیون نفر از شهروندان دو کشور و ادامه تحریم‌ها به مدت ۸ سال از سوی سازمان ملل و جامعه جهانی به دلیل اصرار غیر مسئولانه و غیر کارشناسامه خمینی برای ادامه جنگ و موضع عدم مصالحه او بود. اظهارت فوق از رفسنجانی رئیس‌جمهوری پیشین و ابراهیم یزدی، اولین وزیر خارجه‌ ایران است، که قبل ازمرگشان در مصاحبه‌های مختلف علنا فاش ساختند.}

^{دوره‌های بعدی تحریم‌ها بر علیه جمهوری اسلامی در پاسخ به سیاست‌های توسعه‌گرانه و دیگر ماجراجوئی‌های رژیم بر علیه کشورهای مجاور و منطقه}

^{kumi Naidoo دبیرکل سازمان عفو بین المللی}

^{• اعضای سازمان ملل، با تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر روز۱۰ دسامبر سال ۱۹۴۸، برای اولین باربرسراصولی که زندگی آزاد، برابر و سربلند برای انسانها را ممکن می ساخت به توافق رسیدند. امروزه ما دقیقا درهمان شرایطی قرارگرفته ایم که امضاء کنندگان اعلامیه به خود قول داده بودند که مانع ازآن شوند. ...}

^{اعضای سازمان ملل، با تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر روز١٠ دسامبر سال ١٩۴٨، برای اولین باربرسراصولی که زندگی آزاد، برابر و سربلند برای انسانها را ممکن میساخت به توافق رسیدند. علی رغم پیشرفت های متعدد دراین عرصه، تعمیق نابرابری ها و هیاهوی امنیتی دولت ها حقوق سیاسی، اقتصادی واجتماعی را به مخاطره می اندازند بویژه از این رو که این دست آوردهای شکننده جدا ازیکدیگرمد نظرقرار می گیرند.}

^{بازخوانی اعلامیه جهانی حقوق بشر، هفتاد سال پس از تصویب آن توسط سازمان ملل در پاریس، همواره تمرین مفیدی است چرا که این نوشته هنوزهم}

^{فرهنگ کنترل و مجازات}

^{علی طایفی}

^{• در جامعه ایران، حکومت از اشکال علنی شکنجه فراتر رفته و از صرف نشانه گرفتن بدن و جسم فرد قربانی یا مجرم عبور کرده است و از روشهای نوین شکنجه روانی، شعور و شخصیت فرد نیز در فضاهای خصوصی و حتی حریم های خصوصی ورای میله های زندان نیز بهره می‌گیرد. نظام های قدرت با اعمال شکنجه بدنبال غیرسیاسی و غیر اجتماعی کردن شهروندان است ...}

^{اگرچه شکنجه عمدتا ماهیت و سویه حکومتی داشته و سخن از آن مترادف با سخن از نهادهای سیاسی شکنجه گر است ولی شکنجه بعنوان رفتاری که آزار و آسیب جسمی، روانی و فکری را بدنبال دارد منحصر به نهادهای قدرت سیاسی نیست. بدین معنا، شکنجه در متن روابط اجتماعی نابرابر، امری تاریخی و همواره پایدار است. علاوه بر این، فرهنگ شکنجه فقط اعمال شکنجه انسان علیه انسان نیست بلکه بطور تاریخی انسان چنین شکنجه ای را بر حیوانات و محیط زیست خود نیز روا داشته و می دارد.}

^{چندین رویکرد در تحلیل شکنجه وجود دارد که بطور مختصر می توان چنین دسته بندی کرد.}

^{یک. رویکرد هانا آرنت که شکنجه را از رویکرد انسانگرایانه}

مصطفی فحص

^{میان احساس نیاز مبرم رژیم ایران به حفظ نفوذ منطقه‌ای که مهمترین بخش از قانون نظام و ساختار ایدئولوژیک آن را تشکیل می‌دهد و بحران داخلی ناشی از اوضاع بد معیشتی شهروندان ایرانی به دلیل انباشت خطاهای بزرگ سیاسی و اقتصادی و مشغولیت بیش از حد مقامات رژیم تهران به طرح‌های توسعه‌طلبی و اداره جنگ‌های نیابتی در خارج از مرزهای ایران، خلائی بزرگ ایجاد شده که توازن و تعادل رژیم ایران را از بین برده است. این عدم تعادل وضعیتی را به وجود آورده که هر راهکاری برای خروج از این وضعیت را دشوارتر از پیش کرده است.}

^{رژیم جمهوری اسلامی با ادامه سیاست توسعه‌طلبانه خود تمام خزانه مالی این کشور را صرف اداره و هدایت جنگ‌های منطقه‌ای کرد. تهران مبالغ بزرگی برای تاسیس شبه‌نظامیان در چندین کشور و تجهیز تسلیحاتی و مالی این شبه‌نظامیان هزینه کرد و نتایج هدر کردن آن اموال بر زندگی شهروندان ایرانی در داخل بازتاب یافت. رژیم ایران متاسفانه در طول چند دهه هیچ توجهی به وضعیت داخلی مردمش نداشته و درست در حال تکرار تجربه شکست خورده اتحاد جماهیر شوروی است که سیاست آن بر مبنای ایجاد شکوه و عظمت کاذب در خارج و اهمیت ندادن به کمبودها و خواسته‌های شهروندان}

^{مرتضی ملک محمدی}

^{• هنوز نه فقط در میان مردم بلکه حتا درمیان الیت و قشر روشنفکر جامعه گروه هایی پیدا می شوند که آدرس غلط به مردم می دهند؛ عامل بدبختی های مردم را به خارج حواله می دهند. از کاخ سفید شکایت می کنند. یا به مردم دیگر جهان التماس می کنند. اینها طوری از آثار ویرانگر تحریم ها صحبت می کنند که گویی اگر این تحریم ها نبود اقتصاد کشور پرگاز در راه توسعه و تعالی بود و اثری از این گرقتاری ها در زندگی و معیشت مردم نبود ...}

^{از وقتی که پرچم جمهوری اسلامی در آن مملکت بالا رفت پای خیلی از بدبختی ها هم به آن مملکت باز شد؛ از جمله همین تحریم اقتصای، چهل سال است که ایران زیر فشار تحریم اقتصادی است. به اندازه عمر همین "نظام". ولی هنوز ایرانیان از عام و خاص در این باره که علت و عامل تحریم اقتصادی چیست و کیست به توافق نرسیده اند. هنوز خیلی ها به رابطه میان ظهور این نظام و پدیده تحریم اقتصادی پی نبرده اند. تبلیغات جمهوری اسلامی در باره بدخواهی های آمریکا و دشمنی آن با ایران و ایرانی، گوش خیلی ها را نوازش می دهد. این یک علامت خوشحال کننده بود که تظاهرکننده گان در جنبش دی ماه فریاد زدند "دشمن ما همین جاست اینها می گن امریکاست". ولی با این حال هنوز}

عمار تاسانی

رژیم جمهوری اسلامی طی چهار دهه گذشته پیوسته تلاش کرده تا در اذهان مردم ایران و حتی منطقه خاورمیانه از خود تصویری قدرتمند و تزلزل‌ناپذیر نشان دهد تا بدین وسیله بتواند افکار و ایدئولوژی خود را به عنوان تنها راه چاره برای حل تمامی مسائل اقتصادی و سیاسی، تبلیغ و عرضه نماید. و در این مدت از هر اقدام و کوششی فروگذار نکرده و بدون توجه به هزینه آن برای ملت ایران سیاست‌هایی را اتخاذ کرده که تبعات جبران‌ناپذیر و خانمان‌سوزی برای مردم ایران داشته است.

^{در این میان می‌توان به لیست بلندی اشاره کرد که مؤید این موضوع است و شاید برای بعضی از ایرانیان به دلیل تکرار چنین اقداماتی، تبدیل به یک امر عادی شده است؛ اشغال سفارت آمریکا و سپس آزادی گروگان‌های آمریکایی، اصرار بر ادامه جنگ با عراق و سپس قبول همان صلحی که اگر زودتر اتفاق می‌افتاد می‌توانست از مرگ هزاران انسان و هدر رفتن میلیاردها دلار جلوگیری کند، ماجراجوی‌های اتمی و موشکی و دخالت در امور داخلی کشورهای منطقه، تنها نمونه‌هایی از این سیاست‌های اقتدارطلبانه رژیم حاکم در ایران است.}

^{اما گویا در آخرین اقدامی که رژیم برای مقابله با تحریم‌های آمریکا اتخاذ کرده، پا را نیز فراتر نهاده و ضررها و هزینه‌هایی را که مردم ایران ضرورتا به صورت غیرمستقیم متحمل خواهند شد را خود مستقیما به آنها وارد کرده تا به اصطلاح}

ژاکان باران

^{ملکشاهی شهرستانی در دامنە کبیرکوە ایلام با بیش از ۲۳هزار نفر (ساکن شهرستان ملکشاهی) کە با گویش کردی ایلامی و لهجه ملکشاهی سخن می‌گویند. مردم این شهرستان از ایل کرد ملکشاهی هستند. براساس سرشماری سال ۱۹٤۰ میلادی، بیش از هفت هزار و پانصد خانوار که جمعیت آنان به بیش از پنجاه هزار تن می‌رسید در ایل ملکشاهی زندگی می‌نمودند. اکثر این مردم به دلیل نبود فرصت‌های شغلی مناسب به نقاط مختلف استان ایلام و استان‌های دیگر مهاجرت نموده‌اند}

^{▪️بیکاری و نبود کارخانە و معادن فعال}

^{شهرستان ملکشاهی جمعیت تحصیل کردەای ( دکترا ، ارشد ، کارشناسی) بالغ بر ۳۷٥۰ نفر دارد کە عمدتا بیکار هستند ، بیکاری و مهاجرت بزرگترین بحران پیش روی این شهرستان است که عامل عمده بالا رفتن اعتیاد، افسردگی، طلاق و…شده است ، مهاجرت جوانان تحصیل کرده ملکشاهی بە علت نبود شغل لازم رشدی منفی برای شهرستان ایجاد کرده است.
در این شهرستان فرصت شغلی چندانی وجود ندارد و اندک فرصتهای شغلهای دولتی مانند ادارات و موسسات بانکی و ...... با بی مهری مسئولین در اختیار غیربومی ها قرا دادە میشوند}

^{در گذشتە معادن سیمان ، گچ، گوگرد، زغال سنگ، قیر، آهک و ... وجود داشتن کە تمامی آنها بە دلایلی تعطیل شدند و شهر فاقد معدن فعال می باشد.}

^{بیشتر ار ۲۰ سال است کە کارخانە سیمان این شهر}

^{منصور امان}

^{ریخت و پاش "اربعین"، نمادی از مُدیریت بُحران حُکومت}

^{بُحران خارجی رژیم ولایت فقیه، گلوی اقتصاد کشور را در پنجه دارد و هر روز بر فشار آن افزوده می شود. مردُم ایران با بیم و نگرانی به فردای خویش می نگرند و تحریمهایی که آمریکا هفته آینده به دست اجرا خواهد گذاشت، سخت تر شدن زندگی شان از آنچه که هست را به آنها وعده می دهد. دُرُست بر لبه این پرتگاه انسانی و اقتصادی، حاکمان کشور با پُمپاژ میلیاردها تومان از منابع کشور، دست به مانُور قُدرت زیر عُنوان "راهپیمایی اربعین" زده اند و به گونه حماقت آمیزی "اقتدار" خود را جشن گرفته اند.}

^{این تصادُفی نیست که در یکی از دُشوارترین شرایط زیست و معیشت جامعه، دستگاه حاکم به جای تخفیف درد و رنج مردُم، ته مانده داراییهای کشور را نیز خرج سور و سات بقا و امنیت خود می کند. برعکس، تقدُم این دو هدف و تضمین سُلطه فرادستان بر سرچشمه های قُدرت و ثروت، اصل ثابت و راهنما در شیوه کشورداری حاکمان جمهوری اسلامی است و مُدیریت ولایت فقهی، در سیاست داخلی و خارجی قُطب نمای دیگری جز منافع ویژه سُکانداران "نظام" ندارد.}

^{مُرور آمار و عددهای گُشاده دستی حُکومت که از سوی پایوران آن}

^{بهزاد کریمی}

^{• اصلاح طلب حکومتی از عقب نشینی های پی در پی تاکنونی اش هیچ بهره ای نبرده است مگر بی چهره شدن بیش از پیش! او فقط در گذر به تعرض سیاسی علیه ولایت است که خواهد توانست درون جنبش ملی - دمکراتیک جا بیابد و جا بیفتد. او اگر بخواهد هنوز هم می تواند در منفرد کردن نظام ولایی نقش آفرین شود؛ وگرنه، در همین روزگار جاری، جز انفعال نصیب نخواهد برد و در پسا این زمانه نیز نه که چیزی غیر افلاج. دریغ است آدمی مرگ سیاسی را پیشواز برود! ..}

^{پیشا سخن
بخش دوم این نوشته (و بخش پایانی آن)، متوجه پیشنهاد سیاسی به اصلاح طلبان است. مراد از اصلاح طلبان نیز، بیشتر دین محورانش است تا سکولارهای اصلاح طلب حامی آنان. اولی ها هستند که هنوز حضوری کمابیش در صحنه سیاست ایران دارند و با پایه اجتماعی معین در درونمرز مرتبط اند. دومی ها، فاقد تاثیر بر روندها هستند و تا آنجا که به سیاست برمی گردد و طبعاً نه برنامه و نگاه ارزشی، تاکنون چیزی در معنای چهره مستقل و ابتکارورزی از خود نشان نداده اند.}

^{در ضرورت بازپروری هر امکان برای جنبش
لازمه انباشت و هم افزایی جمیع امکانات جامعه در مبارزه با جمهوری اسلامی برای رسیدن به آزادی، دمکراسی و عدالت اجتماعی، همانا رهایی قطعی جنبش دمکراسی خواهی است از هر نوع توهمی که آسیب رسان این جنبش اند. در زمره این توهمات، مشی امکان}

^{حمید آصفی}

^{• جامعه و اقشار معترض به این نتیجه رسیده است که اگربه خیابان بیایند و برگردند زندانی می دهند، بیایند در خیابان و برگردند کشته می دهند. این اقشار معترض در جامعه به این نتیجه می رسند که اگر آمدند در خیابان، برگشت هزینه اش خیلی بیشتر از این است که در خیابان نمانند. اگر اقشارمعترض به این نتیجه رسیدند که بیایند در خیابان و بمانند فقط یک مرحله دیگر باقی می ماند و آن جایی است که طبقه متوسط شهری به خیابان بیاید ...}

^{تصور بر این است که خصلت جنبشی جامعه دارد شرایط شبه انقلابی پیدا می کند، این یک تحلیل سیاسی نیست! منتها قطعه های پازل یک به یک در کنار همدیگر قرار می گیرد. جامعه یک سری روش ها را آزمایش کرده است و از سال ۷۶ تا ۸۸ و در انتخابات ۱۳۹۲ و بعد ۱۳۹۶ سعی کرده با اصلاحات تغییر ایجاد کند ولی ناموفق بوده است، بعد اقشارمعترض در دی ماه۱۳۹۶ و مردادماه امسال به خیابان آمده و درست است که این ها همان آدم های قبلی نبوده اند اما بین این ها یک همدلی وجود دارد. آن هایی که دی ماه ۹۶ و مرداد ماه امسال بیرون آمده اند حامل پیام اصلاح طلب ها نبودند. از دی ماه پارسال و مرداد ماه امسال گذشتیم و رسیدیم به تحریم های آمریکا و وخامت شرایط اقتصادی و این روزها هر جایی را نگاه کنیم هر روز یکی از اقشار و طبقات اعتصاب و تحصن و ... می کنند و حکومت هم سعی می کند با یک تأخیر فاز یا بهتر است بگوئیم تأخیر تحلیلی پیش برود. حاکمیت تا سال ۸۸ مبنای تحلیل اش این بود که دانشگاهی ها، روشنفکران و روزنامه نگارها روی آن تأثیر}