امید طاهری
ایران چارهای جز بازی همه یا هیچ ندارد که اساساً ماهیت نظامهای تمامیتخواه است. رویارویی نظامی نتیجهای جز شکست ندارد، مذاکره و پذیرفتن نخستین شرط، دومینوی عقبنشینی خواهد بود و تداوم وضعیت کنونی همانا فروپاشی است. اگر ج.ا حتی از بمب اتمی هم برای همیشه بگذرد، موشکهای خود را غلاف کند و نیروهای خود را از منطقه خارج سازد، با دست کشیدن از حمایت گروههای شیعه و پیشآهنگی آنان، از ماهیت و رسالت خود عدول و عبور میکند و اگر در دوراهی بقا و رسالت ولایی، نهایتاً بقا را برگزیند، پایههای حاکمیت الاهی-ولایی را قربانی خواهد کرد ...
هنوز یک سال از خروج یکجانبهی امریکا از برجام نگذشته است که تلاشهای جدی برای به صفر رسانیدن صادرات نفت ایران آغازشده است و امریکا، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را به مثابهی - نگاهدارندهای ایدئولوژیک، بازوی اختاپوسی اقتصاد، نماد اقتدارگرایی نظامی-کشوری-منطقهای و چماق سرکوبهای داخلی - بهعنوان سازمانی تروریستی شناساند. چنین تصمیمی با شناختهشدن انقلاب اسلامی، یک امپراتوری رسانهای، بخش قابلتوجهی از ساختار سیاسی و دوسوم اقتصاد ایران بهعنوان عقبهای از تروریسم است. در این سالها، سپاه با گروههای شبهه نظامی اقماری و شرکتهای بازرگانی-پیمانی-عمرانی، در درون و برون مرزها، نبض تحولات سیاسی، امنیتی و اقتصادی منطقه را در دست گرفته بود.
به باور برخی، رویدادها از جنگ گرمی حکایت دارد که بروز آن اجتنابناپذیر