یونس شاملی

^{با نیم نگاهی به گذشتهء نه چندان دور، تاریخ سیاسی ایران، چهرهء کریه ۵۶ سال حاکمیت ناسیونالیسم عظمت طلب ایرانی را در دوره استبداد پهلوی ها تجربه کرده است. کشتی عصیان مردم علیه استبداد پهلوی ها به دلیل فقر، سانسور و جهل حاصل از حاکمیت ۵۶ ساله آنان بعد از یک دوره بسیار کوتاه به گل نشست و مردم را در گردونه فریب دین و دین مداران گرفتار ساخت و ارتجاع سیاه خمینی از آن سر برآورد و سکان قدرت دولتی را به دست گرفت. اینک ۴۰ سال است که مردم ایران تاوان حاکمیت دینی را میدهند و گرفتاریهای بی حد و حصری را از سر میگذرانند.}

^{حقیقت این است که دولت های سلطنتی و ولایت فقیهی در ۹۶ سال گذشته، ایران را از گردونه حرکت بسوی رشد سیاسی اجتماعی و توسعه اقتصادی خارج ساخته ، و آن را در مدار منحوس ناسیونالیسم کور مرکز و ارتجاع اسلام پناه گرفتار ساخته است. مردم ایران در ۹۶ سال گذشته قربانی جنایات این دو نظام منحوس و مافوق ارتجاعی بوده است. حالا بعد از ۴۰ سال حکومت استبداد سیاسیی و ارتجاعی دینی، باز هم شعارها و نعره های شوم حاکمیت سطلنت و ارتجاع ناسیونالیسم عظمت طلب مرکز گوشها را می آزارد. باز روز از نو روزی از نو...}

^{اگر جنبش های مترقی و دمکراسی خواهان هوشیاری لازم را برای فردای ایران به خرج ندهند ایران دوباره در این گرداب منحوس ارتجاع شاه و ولایت فقیه گرفتار خواهد آمد. به نظر میرسد که شورش علیه این مدار منحوس از هم اینک بایستی در دستور کار احزاب، سازمانها و فعالین سیاسی دمکرات}

^{«کلپتوکراسی» نوعی از حکومت است که بر پایه ٔ غارت اموال عمومی و تاراج منابع ملی بنا شده است.}

^{این نوع حکومت بیشتر در کشورهای توسعه نیافتهٔ دارای رژیمهای دیکتاتوری، سرزمین‌هایی که مردمش از سطح آگاهی اندکی برخوردارند و به حقوق خود واقف نیستند و از بلوغ سیاسی و فرهنگی فاصله دارند و همچنین اقتصاد آنها دولتی است دیده می‌شود. همسنگ فارسی مناسب و رسا برای این مفهوم ، «دزد سالاری» یا «یغما سالاری» است.}

^{از مشکلات و آسیبهای کلپتوکراسی یکی این است که در آن فساد از سطوح مدیریتی کلان به خُرد گسترش می‌یابد و در جامعه شایع می‌شود و هرکس که به منابعی دسترسی دارد، بسته به میزان نفوذ و توان و جایگاه خود دست یغما و چپاول بدان می‌یازد، پدیده‌ای که خود تباهی جوامع و سقوط اخلاقیات آن را به دنبال خواهد داشت.}

^{دیگر این که چون مبالغی که توسط سردمداران و صاحبان پست و قدرت به تاراج می‌رود همه از منابع عمومی است که بایستی خرج پیشرفت و توسعه شود، بنابراین سطح و کیفیت زندگی و میزان برخورداری مردم به شدت رو به کاهش می‌نهد و رفاه و امنیت اجتماعی در سطح پایینی قرار می‌گیرد.}

^{علاوه بر این به علت دست داشتن صاحبان اصلی قدرت در فسادها، اجازهٔ شفافیت در اقتصاد داده نمی‌شود تا به راحتی به سودجویی‌های خود بپردازند و نتیجهٔ این است که اقتصاد در این}

^{منصور امان}

^{رژیم جمهوری اسلامی در سوریه به یک وضعیت پارادوکس رانده شده است: از یکسو با هزینه گزاف انسانی و مالی برای تثبیت رژیم اسدها سرمایه گذاری کرده و از سوی دیگر، موفقیت آقای بشار اسد در ماندن بر سر قُدرت و به جریان افتادن پروسه سیاسی در باره مساله آینده این کشور، موقعیت آن در سوریه را دُچار بی ثباتی کرده است.}

^{پس از ضربات نظامی پی در پی و ادامه دار اسراییل، اکنون رژیم ولایت فقیه در سوریه آماج ضربات سیاسی سختی نیز قرار گرفته است. روسیه که آقای خامنه ای و همدستان نظامی و امنیتی اش مایلند آن را "شریک استراتژیک" خود بدانند، با پرتاب جمهوری اسلامی به ناکُجا آباد، مرزهای منافع خود در سوریه را ترسیم کرده است.}

^{آقای ریابکوف، یک پایور ارشد مُسکو، پس از آنکه روشن ساخت روسیه، رژیم مُلاها را "مُتحد" خود نمی شناسد، با حمله های نظامی اسراییل به تاسیسات و نیروهای جمهوری اسلامی در سوریه تفاهُم نشان داد و آن را "تدابیر اسراییل برای امنیت خود" توصیف کرد. وی افزود: "روسیه به تضمین امنیت قوی برای اسراییل کاملا متعهد است."}

^{اگرچه جمهوری اسلامی در نقشه های کلان روسیه در سوریه هرگز جایگاهی استراتژیک نداشته و نیروهای نظامی و مُزدوران خارجی اش نقشی فراتر از پیاده نظام برای مُسکو}

^{دلیل عدم اتحاد در بین اپوزیسیون های ایرانی}

^{امید مسعودی}

^{• دلایل عدم اتحاد اپوزیسیون به تفاوتهای فکری آنها باز می گردد! ریشه این اختلافات در تاریخ معاصر بوده و تا زمانی که این مسئله مورد آسیب شناسی قرار نگیرد، درد ناشناخته و درمان هم انجام نخواهد شد! کودتای ۲۸ مرداد و انقلاب بهمن ۵۷ دو مقطع حساس تاریخی هستند که توافق بر روی آن می تواند به اتحاد نیروهای اپوزیسیون منجر شود! ...}

در این جستار نقدی جدی به عملکرد اپوزیسیون های ایرانی خواهم داشت، چرا که عمیقا معتقدم که دیگر دوران تعارف با اپوزیسیون و مماشات با شخصیت های به ظاهر مبارز به پایان رسیده و تا زمانی که ما نقدی جدی در مورد کارنامه اپوزیسیون های ایرانی نداشته و اصلاحات اساسی را در ساختار سازمان های مخالف جمهوری اسلامی انجام ندهیم، در همین برزخ تاریخی گرفتار خواهیم ماند! هدف از این نقد، - نه تخریب - بلکه نقدی

^{شبگیر حسنی}

^{• نکته ی جالب در این حمایت ها آن است که همگی بر دفاع از «دموکراسی» تاکید دارند و نه بهبود وضعیت اقتصادی توده های مردم! طنز سیاه ماجرا اما این است که رهبر آمریکوفیل معترضان نه از درون زندان یا تبعید بلکه از کرسی صدارت مجلس ملی کشور به رهبری اعتراضات برای «دموکراسی» مشغول است! ...}

^{از مدت ها پیش و به ویژه پس از درگذشت رهبر فره مند ونزوئلا، شاهد تشدید نابسامانی های اقتصادی و کشمکش های سیاسی در این کشور بوده ایم. چند روز گذشته را می توان به عنوان نقطه ی عطفی در تحولات سیاسی ونزوئلا در نظر گرفت؛ مواجهه و صف بندی موافقان و مخالفان دولت در خیابان ها. اعلام حمایت دولت های دست راستی و مرتجعی چون آمریکا، برزیل، آرژانتین و... از مخالفان و به رسمیت شناختن رهبر آنان به عنوان رئیس جمهور کشور و در مقابل، تاکید کشورهای روسیه، کوبا، ترکیه و... بر قانونی دانستن دولت مادورو، صف بندی و آرایش بین المللی را نیز در این باره سامان داده است. از دیگر سو، تا زمان نگارش این یادداشت، بخش عمده ای از کشورهای عضو اتحادیه اروپا – به جز اسپانیا- درباره ناآرامی های اخیر اظهارنظر نکرده اند اما احتمالا با مشخص شدن نتیجه ی نهایی یا طولانی تر شدن روند تحولات، می توان انتظار داشت}

به مناسبت چهلمین سال انقلاب اسلامی

^{پرویز دستمالچی}

^{• انقلاب اسلامی- شیعه و بنیادگرای ایران نه دزدیده شد و نه کودتا بود و نه ربطی به ریشه هندی یا غیرهندی خمینی دارد. از درون جامعه ما بیرون آمد و نتیجه اندیشه حاکم در تقریبا تمام جامعه به ویژه جامعه "روشنفکری- دینی" ایران بود. فراموش نشود که در آن زمان دمکراسی و حقوق بشر حتا در بحث ها و جدل های صحن دانشگاه تهران نیز فحش و ناسزا بود ...}

^{در انقلاب نیروهای سیاسی- اجتماعی- طبقاتی بسیار گسترده و وسیعی شرکت دارند، همچنانکه در انقلاب ایران نیز چنین بود. اینکه برآیند نیروها در نهایت، به هر دلیل، منتهی به پیروزی چه کسان یا نیروهایی شود، بستگی به سدها عوامل و فاکتهای متفاوت آشکار و پنهان دارد. در انقلاب ایران، در نهایت، انقلاب به معنای وسیع و عمیق اسلامی- شیعه شد و در پی آن بنیادگرایان اسلامی- شیعه- مکتب اصولی معمم و مکلا توانستند "رقبا" را کنار زنند و قدرت را قبضه کنند، هرچند با دستهایی عمیقا خون آلود. "انقلاب" اسلامی برای آنها مجوز و برگ عبور از تمام معیارهای حقوقی- قانونی و اخلاقی بود. در بازی شطرنج زمانی که کیش و مات شدیم، دیگر، اگر و اما و شاید و ولی و... بی معنا است، زیرا در هنگام بازی و حرکت مهره از تمام توان عقلانی خود یاری گرفتیم تا مات نشویم، اما شدیم.}

^{انقلاب اسلامی- شیعه و بنیادگرای ایران نه دزدیده شد و نه کودتا بود و نه ربطی به ریشه هندی یا غیرهندی خمینی دارد. از درون جامعه ما بیرون آمد و نتیجه اندیشه حاکم در تقریبا تمام جامعه به ویژه جامعه "روشنفکری- دینی" ایران بود. فراموش نشود که در آن زمان دمکراسی و حقوق بشر حتا در بحث ها و جدل های صحن دانشگاه تهران نیز فحش و ناسزا بود. فراموش نشود که تقریبا مجموعه نیروهای "چپ" یا از پیروان شوروی بودند یا چین، یا رومانی و آلبانی یا کوبا یا...، یعنی پیرو جوامعی بودند که هیچ یک از آنها اصولا نه ربطی به دمکراسی داشتند و نه حقوق بشر. برعکس، دمکراسی، پارلمانتاریسم، حقوق بشر یا آزادی های فردی و اجتماعی یا اصولا فردیت، همگی ارزش های "بورژوایی" به حساب می آمدند و در نتیجه مذموم بودند. فراموش نشود که خمینی را نهضت آزادی ایران از بازرگان و... (در درون) تا ابراهیم یزدی و صادق قطب زاده و مصطفی چمران و... (در بیرون)، با کمک و همراهی و همکاری انجمن های اسلامی دانشجویی یا مهندسان یا پزشکان مسلمان در اروپا و آمریکا و کانادا به پاریس آوردند و رهبر مقدس کردند. دیگران هم به دنبال او افتادند. تمام این "روشنقکران- دینی- اسلامی" دو نماد داشتند: روح الله خمینی و علی شریعتی، هر دو با اندیشه هایی پوسیده و ارتجاعی، هر دو خواهان حکومت اسلامی با اجرای احکام و موازین شرع مقدس اسلام: "... امام خمینی و دکتر علی شریعتی، دو محبوب دیگر من‌اند... در دوران دانشجویی، کتاب مخفی حکومت اسلامی او را خواندم و در سلک مقلدان او درآمدم... " (۱). بعد بخشی از جبهه ملی ایران نیز به آنها پیوست و خواهان حکومت اسلامی شد. نگاه کنید (نمونه)}

^{بهروز خلیق}

^{• در صورت تداوم این صف بندی و پررنگ تر شدن آن، عملأ ما شاهد شکل گیری دو پروژه سیاسی کلان ـ با مشخصاتی که گفته شد ـ در صفوف نیروهای اپوزیسیون خواهیم بود. هرچه جلوتر برویم حامیان آن  دو از هم دور شده و در تقابل با هم قرار خواهند گرفت. واقعیت این است که ورود دولت های خارجی به روندهای درون اپوزیسیون و اتکاء بخشی از اپوزیسیون به دولت های خارجی برای تغییر رژیم ایران، عملأ شکاف درون نیروهای اپوزیسیون را تعمیق بخشیده و به تقابل با هم می کشاند ...}

^{حزب چپ ایران (فدائیان خلق) بعد از گذشت حدود ۹ ماه از بنیانگذاری آن، سیاست همکاری و اتحادهای خود را تدوین و طی بیانیه ای آن را اعلام نمود. بخش اول بیانیه به جنب و جوش در میان اپوزیسیون و صف بندی  که در صفوف آن ها در حال شکل گیری است، پرداخته و بخش دوم سیاست حزب برای تشکیل بلوک چپ، اتحاد نیروهای جمهوری خواه و همکاری موردی را بیان کرده است. در دو روز گذشته هم اعلامیه مشترک چهار جریان سیاسی انتشار یافت و جایگاه جمهوری خواهی را مشخص و نسبت به سلطنت طلبان موضع گرفت.}

^{هم بیانیه حزب و هم اعلامیه چهار جریان روی یک موضوع اساسی دست گذاشته اند. ورود دولت های خارجی در روندهای درون اپوزیسیون ایران و اتکاء بخشی از نیروهای اپوزیسیون به دولت های خارجی برای برکناری جمهوری اسلامی.}

^{بعد از انتشار بیانیه حزب، نامه ای سرگشاده خطاب به دونالد ترامپ به امضاء حدود ۴۰۰ تن از ایرانیان در کیهان لندن انتشار یافت که شاهدی بر ادعای بیانیه بود. امضاکنندگان نامه از ترامپ به عنوان "نخستین رهبر جهان در ۳۹ سال گذشته که شهامت آن را داشت که}

دکتر کریم بنی سعید عبدیان رئیس سازمان حقوق بشر اهواز

^{این روزها بحث در مورد ثبات یا عدم ثبات، بقاء و یا عدم بقاء نظام جمهوری اسلامی ايران، هم چنين امکان از هم گسیختگی ناگهانی جامعه از درون، ذهن جامعه جهانی بویژه رهبران کشورهای غربی را سخت مشغول کرده است. اهمیت این مسئله نیز کاملا روشن است: از یک سو با توجه به رشد فزاینده ی جنبشهای مردمی و خود جوش بویژه جنبش های كارگری كه از تظاهرات و اعتراضات كارگران صنايع نيشكر هفت تپه در شوش آغاز شد و به صنايع فولاد اهواز و پالايشگاه عبادان و مجتمع هاي ٓپتروشيمي درسربندر و معشورو ديگر شهرهاي اقليم اهواز بدليل تاخیر چندین ماه در پرداخت حقوق و مستحقات کارگران گسترش یافت، و از سویی دیگر همبستگی و پشتيبانی دانشجويان دانشگاه های تهران و صنعتی شريف و نيز اعتصاب معلمان و بازنشستگان و كاركنان بانكها، بعلاوه تشديد تحريم های اقتصادی آمريكا پس از ٥ نوامبر که ايران را در وضعیت اقتصادی بحرانی قرار داد، همگی فضای سياسی داخلی و حوزه ی سیاست خارجی را با چالش های بزرگی مواجه ساخته است. چنین وضعیتی جامعه را در آستانه ی انفجار و تغییرات بنیادین قرار داده است.}

^{اين وضعیت رهبران امريكا و اروپا را بشدت نگران كرده و تصمیم گیری در رابطه با ایران را برای آنها بسیار دشوار ساخته است. همه ی آنها در تكاپو و بدنبال چاره ای برای مدیریت و اداره ی این وضعیت خطرناك می باشند. اما این وضعیت چه تاثیری بر همکاری و نزدیکی اپوزیسیون}

^{یلدا امیری
 رئیس‌جمهوری آمریکا می‌گوید: «ایران می‌خواهد مذاکره کند». در این سو سخنگوی وزارت خارجه ایران پاسخ می‌دهد: «ترامپ صرفا آرزوهای باطل و محال خود را بیان می‌کند». این در حالی است که ایران تا کنون حداقل دو بار و از کانال‌های مختلف برای مذاکره با آمریکا تلاش کرده است.}

^{دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا تحریم‌های آمریکا را که بر اساس برجام متوقف شده بود، در ۱۳ آبان ماه سال جاری تمدید کرد. ترامپ دلیل این کار را برنامه موشکی و دخالت های ایران در کشورهای منطقه خصوصا سوریه و یمن اعلام کرد. با بازگشت تحریم‌ها، ایران دچار مشکلات اقتصادی بی شماری شده است.}

^{ترامپ عصر یکشنبه وضعیت ایران را بد توصیف کرد و گفت که این کشور خواهان گفت‌وگو با آمریکا است. او در واشنگتن در جمع گروهی از خبرنگاران، گفت: «اوضاع ایران اصلا خوب نیست. کنار گذاشتن توافق وحشتناک هسته‌ای با ایران، اثر عظیمی روی آن‌ها داشته و دارند نیروهایشان را از همه‌جا عقب می‌کشند. اوضاعشان خوب نیست. می‌خواهند مذاکره کنند.»}

^{بهرام قاسمی، سخنگوی وزارت امور خارجه ایران در بامداد روز دوشنبه به این اظهارات پاسخ داد و با تاکید بر اینکه « ترامپ صرفا آرزوهای باطل و محال خود را بیان می‌کند» و این با واقعیت‌های موجود هیچ تطابقی ندارد، افزود «او می‌داند جمهوری اسلامی ایران دهه‌هاست با فشارها و سیاست‌های تحریمی آمریکا آشنا و رو در رو است.»}

^{در حالی که تورم در ایران به بالاترین سطح خود رسیده و دولت به دلیل عدم توانایی در فروش نفت حتی قدرت پرداخت حقوق کارمندان خود را ندارد. سخنگوی وزارت}

^{مجید عبدالرحیم پور}

^{• در نوشته حاضر به این موضوع پرداخته می شود که ۴۰ سال بعد از انقلاب بهمن و استقرار حکومت جمهوری اسلامی، جامعه ایران از منظر توسعه پایدار، در چه وضعیت و موقعیتی قراردارد؟ اگر توسعه پایدار متحقق نشده است، چرا؟ بحران در کشور ما در کدام مرحله قرار دارد؟ عامل اصلی بحران‌ها چیست؟ ...}

^{جامعه سنتی در حال گذار ما به جامعه مدرن، از چندین دهه قبل از انقلاب بهمن ۱٣۵۷ تاکنون، در تلاش برای رشد و ارتقا به جامعه توسعه یافته است. اما علیرغم تغییر و تحولات و پیشرفت‌های اساسی در آن، متاسفانه هنوز به جامعه و کشور توسعه یافته فرا نروییده است.
در نوشته حاضر به این موضوع پرداخته می شود که ۴۰ سال بعد از انقلاب بهمن و استقرار حکومت جمهوری اسلامی، جامعه ایران از منظر توسعه پایدار، در چه وضعیت و موقعیتی قراردارد؟
اگر توسعه پایدار متحقق نشده است، چرا؟
بحران در کشور ما در کدام مرحله قرار دارد؟ عامل اصلی بحران‌ها چیست؟
آیا جمهوری اسلامی به لحاظ مبانی عقیدتی - ایدئولوژیک - سیاسی و به لحاظ منافع روحانیت حاکم و دیگر حکمرانان، برنامه و سیاست و راهبردهای کلان داخلی و خارجی لازم را برای تحقق توسعه پایدار در کشور دارد؟
آیا گذار به دمکراسی و ارتقای ایران به کشور و جامعه توسعه پایدار ممکن است؟
برای پاسخ‌یابی به این سوال‌ها، اهداف و شاخص‌های توسعه پایدار و روش بررسی تاریخی و منطقی امر توسعه در کشورمان در دوره جمهوری اسلامی را، مبنای}