مجید محمدی
برخوردهای میان مقامات قوهی مجریه و قضاییه و برخی اعضای مجلس بر سر پروندهی بابک زنجانی، حسابهای قوهی قضاییه به اسم رئیس این قوه، منابع هزینههای انتخابات ریاست جمهوری ۹۲ (پولهای کثیف)، سوء استفاده برادر رئیس دولت از قدرت، تجهیزات امنیتی نهاد ریاست جمهوری و مسائل مربوط به برجام نه از جنس دعواهای ایدئولوژیک و نه از جنس دعاوی حقوقی بلکه از نوع مجادلههای سیاسی است. این برخوردها کمتر رنگ و بوی جناحی، گفتمانی و تقابل منافع خانوادهها و بیشتر رنگ و بوی جنگ در درون نهادهای قدرتمند جمهوری اسلامی دارند. این مجادلهها چه بسترهایی دارند و در چه چارچوبهایی انجام می شوند؟
سیاست ورزی در جمهوری اسلامی
سیاست ورزی (تلاش یک فرد یا گروه برای کسب و تحکیم قدرت سیاسی) در ایران مبانی و چارچوبهای تعریف شده و مشخصی در چارچوب منافع ملی یا سنتهای دیرین سیاسی ندارد تا سیاستمداران بر اساس آنها برنامههای محاسبه شده و چکش خوردهی خود را به مردم عرضه کنند و مردم از میان آنها یکی را برگزینند یا کنشها و واکنشهای سیاسی بروز یابند. البته اهل سیاست در جمهوری اسلامی در کار خود محاسبهی هزینه و فایده می کنند اما نه برای ملت و کشور بلکه برای خود و اعضای خانواده و نزدیکان و هممحفلیهایشان. سیاست ورزی در ایران پایهها و چارچوبهای دیگری دارد مثل محوریت جناح، خانواده، صنف و گروه دوستان، و البته زور