عماد آبشناس
مراسم تحلیف دکتر روحانی به عنوان رئیس جمهوری ایران در سالروز 111 سال مشروطیت ودر شرایط برگزار شد که نمایندگان بیش از 170 کشور جهان در مراسم تنفیذ و تحلیف حضور داشتند.
رئیس جمهوری ایران در سخنرانی خود دست دوستی را به سمت کشورهای همسایه دراز کرد اما آیا می توان توقع داشت آنها نیز دست او را بفشارند؟
شاید بد نباشد از زاویه دیگری به ماجرا نگاه کنیم. نمی توان انکار کرد که اختلافات ایدئولوژیک می تواند مانع حل اختلافات فیما بین ایران و برخی کشورهای همجوار باشد اما ریشه مشکلات این کشورها در قبال ایران از جای دیگری نشآت می گیرد و آن بحث جمهوریت در ایران است. ایران تنها کشوری در منطقه است که به تعداد سالهای عمر انقلاب آن انتخابات برگزار کرده و اگر پیگیری روند نتایج انتخابات آن باشیم می توانیم به راحتی مشاهده کنیم که تقریبا در هر انتخابات مردم نتیجه ای را رقم زده اند که بسیاری از کارشناسان داخلی و بین المللی توقع نداشتند. مردم ایران مردمانی هستند که رسما در تاریخ اولین انقلاب (انقلاب کاوه آهنگر بر علیه ضحاک) را به نام خود ثبت کرده اند و از 111 سال پیش برای رسیدن به چیزی که امروزه شاهد آن هستیم مبارزه کردند.
