^{را تغییر سیاسی اجتماعی رخ‌ نمی دهد؟}

^{علی طایفی}

^{• عدم تغییر سیاسی ساختار قدرت در ایران امروز ناشی از یک ضعف فراگیر و عمومی است. ضعف قدرت و‌ پوزیسیون در کنار ضعف مردم و اپوزیسیون سبب ساز وضعیت ساکنی شده است که در آن هیچ نشانه ای از قدرتِ ضعف و طبعا قدرتِ قدرت بچشم نمی خورد. صاحبان قدرت درنهایت ضعف در قدرت مانده اند و رهبران اپوزیسیون در نهایت ضعف به تماشاگران نق زن و شاکی مبدل شده اند که جز خودارضایی های مجازی، فعالیت بیشتری از خود نمی توانند بروز دهند ...}

^{ریتزر جامعه شناس در‌جایی از عبارت "ضعف قدرت" و چامسکی فیلسوف سیاسی معاصر از "قدرت ضعف" بهره می‌گیرند که هر دو مفهوم به زوایایی از واقعیت و ‌تحلیل ساختار قدرت می‌پردازد. با همین رویکرد قصد دارم به یک ‌پرسش راهبردی بپردازم که چگونه است که ساختار قدرت در حکومت دینی با همه نارضایتی عمومی از سوی مردم همچنان بر سریر قدرت برجامانده است؟ آیا ماندگاری حکومت دینی نشان از قدرتمندی پوزیسیون و صاحبان قدرت است یا نشانه ضعف اپوزیسیون و ساختار ضد}

^{متولیان قانونی از ارایه آمار شفاف طفره می‌روند}

^{سردرگمی و تشتت آماری ، هرسال به مذاکرات مزدی که نزدیک می‌شویم خودش را بیشتر نشان می‌دهد؛ نکند «بایکوت آماری بانک مرکزی» به دلیلِ کاهش شدیدارزش پول ملی و}

^{تورم بیسابقه‌ است ؛ نکند خواسته‌اند با این بایکوت، سندسازی برای پایین کشیدن نرخ تورم را تسهیل کنند و نسبت به هر سال، «رنج معاش» را درگیر ابهامِ آماری بیشتر کنند؟!} 

^{آمار و اطلاعاتی که به شدت سردرگم می‌کند؛ هیچ مرجع مستقل، قابل اعتماد و مستدلی برای احصاء آمارهای اقتصادی و اطلاعاتِ مربوط به معیشت مردم وجود ندارد و اعداد و ارقامی که نهادهای متفاوت و بعضاً برخی از مسئولان و کاربدستان اعلام می‌کنند، دچار تفاوت و حتی تناقضِ آشکار است.}

^{نسرین هزاره مقدم در گزارشی در ایلنا می نویسد: اگر ملاکِ تعیین دستمزد را براساس آنچه ماده ۴۱ قانون کار تصریح کرده، نرخ تورم رسمی و محاسبات سبد معیشتِ حداقلی بدانیم و در کنار اینها بخواهیم معیاری به نام «خط فقر واقعی» را در تعیین دستمزد درنظر بگیریم، نیازمند دو دسته آمار دقبق و قابل استناد هستیم؛ اول نرخ واقعی تورم و دوم خط فقر واقعی. اما مشکل اینجاست که در مورد هیچ‌یک از این دو پارامتر اقتصادیِ}

^{شکوه ميرزادگی}

^{آماده سازی کودکان ایران برای نفرت پراکنی و جنگ طلبی}

^{امسال مراسم سالگرد انقلاب اسلامی، به گواهی عکس ها و ویدئوهای آزاد، و حتی عکس هایی که در سایت های دولتی (و پس از گذشتن از فیلترها و دستکاری های متداول این حکومت) منتشر شده، کمرنگ تر از همیشه بود. از این تصاویر به روشنی می شد دید که با همه ی هزینه هایی که برای راهپیمایی چهلمین سال فاجعه ی انقلاب اسلامی از جیب مردمان فقیر ایران صرف شده، و با وجود شرکت اجباری (مستقیم و غیرمستقیم) کارمندان دولتی و خانواده ی کارمندان سازمان های وابسته به دولت و حکومت، تعداد بسیار کمی در اين راهیپمایی دولتی شرکت کرده بودند؛ تا جایی که تعداد پلاکارت های رنگارنگ چندین متری در برخی از خیابان ها و شهرها بیشتر از تعداد راهپیمایان بود.}

^{اما امسال چیزی که بیش از سال های قبل در عکس های مربوط به راهپیمایی های سالگرد انقلاب اسلامی به چشم می خورد، و به شدت تکان دهنده بود، حضور کودکان دبستانی و سال های اول دبیرستان بود؛ کودکانی که نه خودشان توان آمدن به راهپیمایی را داشتند و نه درک معنا يا اهمیت کلماتی را که همه مشوق «مرگ» و ستیز و جنگ بودند و بر پلاکارت ها نوشته و به دست شان داده بودند؛ کودکانی که چه از نظر قوانین بین المللی حمایت از کودکان و چه از نظر اخلاق و روش های آموزشی و روانی نبایستی اجازه ی حضور در تظاهراتی}

^{فریبرز رئیس دانا}

^{• اگر حداقل دستمزد در مذاکرات پیش رو معادل ۳.۳۵ میلیون تومان در ماه برای خانوار ۳.۵ نفری تعین شود و اگر همه ی کارگران شامل ۶۰ درصد نیز بیش از این مقدار دریافت کنند و اگر بیکاری ای وجود نداشته باشد یا بیکاری فشار کاهنده بر دستمزد موجود و جاری وارد نیاورد (و این دو " اگر" فرض هایی بسیار بعید و ناواقعی هستند) آنگاه با این حداقل دستمزد تعیین شده همه ی کارگران از زیر خط فقر بیرون می آیند ...}

در اسفند ماه هر سال مقاله ای تحلیلی و کاوشی درباره ی دستمزدهای واقعی و رسمی در بازار، حداقل دستمزد رسمی و چانه زنی درباره ی آن، نیاز معیشتی طبقه ی کارگر، خط فقر، بیکاری و سایر مباحث مربوط در مقیاس کلان تهیه و منتشر می کنم. این مقاله ها، به همراه مقاله هایی در مورد شرایط ویژه اجتماعی و سیاسی کارگران ایران به تدریج مجموعه ای را تشکیل می‏دهند که می توانند بخش مفیدی در بررسی تاریخ اقتصاد سیاسی کارگران ایران به حساب آیند و پژوهشگران این رشته را یاری رسانند. این نوشته ها هدفی جز آشنا کردن فعالان امور کارگری و بخش های آگاه و علاقه‏ مند جامعه با وضع خاص طبقه ی کارگر و در نتیجه

^{شکوه میرزادگی}

^{هر سال، همزمان با سالگرد انقلاب اسلامی 57، نظرات مختلفی در ارتباط با این واقعه گفته و نوشته می شده است؛ از اظهار نظر مردم عادی و هیجان زده ای که «تقصير» انقلاب را تنها به گردن روشنفکران می انداختند تا تحلیل های جامعه شناسانه و سیاسی نويسندگانی که این انقلاب را حاصل «عملکرد شاه»، یا «خودجوشی مردم برای آزادی و عدالت»، یا «مبارزه با امپریالیسم»، یا «توطئه اروپایی ها برای کوتاه کردن نفوذ آمریکا در ایران»، یا «راه حل غرب برای چنگ انداختن بر منابع طبیعی ایران»، و یا «بوجود آوردن کمربندی سبز در مقابل شوروی که هنوز در قدرت بود» و مسایلی از این قبیل می دانستند. اما امسال به جای هر بحثی درباره ی دلایل بوجود آمدن این انقلاب، سخن از شکست آن است.}

^{این روزها، در چهلمین سالگرد انقلاب، جمله ی «چهل سال شکست» - نه تنها از زبان بیشتر ایرانیان در سراسر جهان بلکه از زبان برخی از تحلیل گران و سیاستمداران غیرایرانی نیز - شنیده می شود. اکنون دیگر، جز مسئولین و وابستگان نظام، کمتر کسی از چگونگی برآمدن انقلاب و یا امکان تغییرات و اصلاح آن سخن می گوید؛ وابستگانی که - در توجيه این «چهل سال شکست» - ضمن بهره برداری های مزورانه از نمودارهای فرهنگ ایرانی، مثل خورشید و روشنایی، از اصطلاح زشت «چل چلی» برای چهل سالگی انقلاب ضد ایرانی خود و «پیر نشدن» اين هیولای هراس انگیز در حالِ فرو افتادن}

^{بخش چهارم}

^{امید مسعودی}

^{• وقتی گروهی به عنوان معترض، شعار رضا شاه روحت شاد را سر می دهند به آن معناست که جامعه هفتاد سال از تاریخ معاصرش عقب مانده است. مسیر تاریخی همه جوامع به سمت جلو است اما برای جامعه ای که دو خط کتاب تاریخی نخوانده است حرکت تاریخ به شکل دایره ای است! اینجاست که چرخه ی استبداد شاه و شیخ را در دو ارتجاع مذهب و ناسیونالیسم می بینیم و سجده بر آرامگاه کوروش، همان شکل دیگر پیاده روی به کربلا را نشان می دهد! ...}

^{برای براندازی یک حکومت سه راه وجود دارد!
انقلاب
کودتا
حمله خارجی}

^{دو گزینه ی آخر معقول و منطقی نیستند، بنا به دلایل زیر:}

^{بعد از کودتای نوژه و با قدرت گرفتن سپاه در برابر ارتش، (که اصولا یکی از دلایل تشکیل سپاه به همین خاطر بود) و با پاک سازی افسران ارتشی، و ایدئولوژیک کردن تمامی ساختارهای اداری و نظامی کشور، دیگر ارتش توان برپایی کودتا را ندارد! فراموش نکنیم که ساختار نظامی و سیاسی ایران مشابه ترکیه نیست و احتمال کودتا در ایران برای تغییر نظام سیاسی را باید جز ضعیف ترین گزینه ها در نظر گرفت. کودتا فرمول خاص خود را دارد (برنامه ریزی دقیق و حساب شده از سوی ژنرالهای بلند پایه کشور و استفاده از نیروی نظامی برای تغییر نظام سیاسی با حمایت دولت های خارجی…) شاید در اوایل انقلاب میشد روی این گزینه حساب باز کرد، اما حال بعد از گذشت٤٠ سال از پاک سازی ارتش، و با قوی شدن سیستم امنیتی، احتمال وقوع کودتا در ایران غیرممکن است!
این گزینه آنقدر نامحتمل است که دیگر ٤٠ سال است که هیچ تحلیل گر و رهبر اپوزیسیونی}

یونس شاملی

^{با نیم نگاهی به گذشتهء نه چندان دور، تاریخ سیاسی ایران، چهرهء کریه ۵۶ سال حاکمیت ناسیونالیسم عظمت طلب ایرانی را در دوره استبداد پهلوی ها تجربه کرده است. کشتی عصیان مردم علیه استبداد پهلوی ها به دلیل فقر، سانسور و جهل حاصل از حاکمیت ۵۶ ساله آنان بعد از یک دوره بسیار کوتاه به گل نشست و مردم را در گردونه فریب دین و دین مداران گرفتار ساخت و ارتجاع سیاه خمینی از آن سر برآورد و سکان قدرت دولتی را به دست گرفت. اینک ۴۰ سال است که مردم ایران تاوان حاکمیت دینی را میدهند و گرفتاریهای بی حد و حصری را از سر میگذرانند.}

^{حقیقت این است که دولت های سلطنتی و ولایت فقیهی در ۹۶ سال گذشته، ایران را از گردونه حرکت بسوی رشد سیاسی اجتماعی و توسعه اقتصادی خارج ساخته ، و آن را در مدار منحوس ناسیونالیسم کور مرکز و ارتجاع اسلام پناه گرفتار ساخته است. مردم ایران در ۹۶ سال گذشته قربانی جنایات این دو نظام منحوس و مافوق ارتجاعی بوده است. حالا بعد از ۴۰ سال حکومت استبداد سیاسیی و ارتجاعی دینی، باز هم شعارها و نعره های شوم حاکمیت سطلنت و ارتجاع ناسیونالیسم عظمت طلب مرکز گوشها را می آزارد. باز روز از نو روزی از نو...}

^{اگر جنبش های مترقی و دمکراسی خواهان هوشیاری لازم را برای فردای ایران به خرج ندهند ایران دوباره در این گرداب منحوس ارتجاع شاه و ولایت فقیه گرفتار خواهد آمد. به نظر میرسد که شورش علیه این مدار منحوس از هم اینک بایستی در دستور کار احزاب، سازمانها و فعالین سیاسی دمکرات}

^{«کلپتوکراسی» نوعی از حکومت است که بر پایه ٔ غارت اموال عمومی و تاراج منابع ملی بنا شده است.}

^{این نوع حکومت بیشتر در کشورهای توسعه نیافتهٔ دارای رژیمهای دیکتاتوری، سرزمین‌هایی که مردمش از سطح آگاهی اندکی برخوردارند و به حقوق خود واقف نیستند و از بلوغ سیاسی و فرهنگی فاصله دارند و همچنین اقتصاد آنها دولتی است دیده می‌شود. همسنگ فارسی مناسب و رسا برای این مفهوم ، «دزد سالاری» یا «یغما سالاری» است.}

^{از مشکلات و آسیبهای کلپتوکراسی یکی این است که در آن فساد از سطوح مدیریتی کلان به خُرد گسترش می‌یابد و در جامعه شایع می‌شود و هرکس که به منابعی دسترسی دارد، بسته به میزان نفوذ و توان و جایگاه خود دست یغما و چپاول بدان می‌یازد، پدیده‌ای که خود تباهی جوامع و سقوط اخلاقیات آن را به دنبال خواهد داشت.}

^{دیگر این که چون مبالغی که توسط سردمداران و صاحبان پست و قدرت به تاراج می‌رود همه از منابع عمومی است که بایستی خرج پیشرفت و توسعه شود، بنابراین سطح و کیفیت زندگی و میزان برخورداری مردم به شدت رو به کاهش می‌نهد و رفاه و امنیت اجتماعی در سطح پایینی قرار می‌گیرد.}

^{علاوه بر این به علت دست داشتن صاحبان اصلی قدرت در فسادها، اجازهٔ شفافیت در اقتصاد داده نمی‌شود تا به راحتی به سودجویی‌های خود بپردازند و نتیجهٔ این است که اقتصاد در این}

^{منصور امان}

^{رژیم جمهوری اسلامی در سوریه به یک وضعیت پارادوکس رانده شده است: از یکسو با هزینه گزاف انسانی و مالی برای تثبیت رژیم اسدها سرمایه گذاری کرده و از سوی دیگر، موفقیت آقای بشار اسد در ماندن بر سر قُدرت و به جریان افتادن پروسه سیاسی در باره مساله آینده این کشور، موقعیت آن در سوریه را دُچار بی ثباتی کرده است.}

^{پس از ضربات نظامی پی در پی و ادامه دار اسراییل، اکنون رژیم ولایت فقیه در سوریه آماج ضربات سیاسی سختی نیز قرار گرفته است. روسیه که آقای خامنه ای و همدستان نظامی و امنیتی اش مایلند آن را "شریک استراتژیک" خود بدانند، با پرتاب جمهوری اسلامی به ناکُجا آباد، مرزهای منافع خود در سوریه را ترسیم کرده است.}

^{آقای ریابکوف، یک پایور ارشد مُسکو، پس از آنکه روشن ساخت روسیه، رژیم مُلاها را "مُتحد" خود نمی شناسد، با حمله های نظامی اسراییل به تاسیسات و نیروهای جمهوری اسلامی در سوریه تفاهُم نشان داد و آن را "تدابیر اسراییل برای امنیت خود" توصیف کرد. وی افزود: "روسیه به تضمین امنیت قوی برای اسراییل کاملا متعهد است."}

^{اگرچه جمهوری اسلامی در نقشه های کلان روسیه در سوریه هرگز جایگاهی استراتژیک نداشته و نیروهای نظامی و مُزدوران خارجی اش نقشی فراتر از پیاده نظام برای مُسکو}

^{دلیل عدم اتحاد در بین اپوزیسیون های ایرانی}

^{امید مسعودی}

^{• دلایل عدم اتحاد اپوزیسیون به تفاوتهای فکری آنها باز می گردد! ریشه این اختلافات در تاریخ معاصر بوده و تا زمانی که این مسئله مورد آسیب شناسی قرار نگیرد، درد ناشناخته و درمان هم انجام نخواهد شد! کودتای ۲۸ مرداد و انقلاب بهمن ۵۷ دو مقطع حساس تاریخی هستند که توافق بر روی آن می تواند به اتحاد نیروهای اپوزیسیون منجر شود! ...}

در این جستار نقدی جدی به عملکرد اپوزیسیون های ایرانی خواهم داشت، چرا که عمیقا معتقدم که دیگر دوران تعارف با اپوزیسیون و مماشات با شخصیت های به ظاهر مبارز به پایان رسیده و تا زمانی که ما نقدی جدی در مورد کارنامه اپوزیسیون های ایرانی نداشته و اصلاحات اساسی را در ساختار سازمان های مخالف جمهوری اسلامی انجام ندهیم، در همین برزخ تاریخی گرفتار خواهیم ماند! هدف از این نقد، - نه تخریب - بلکه نقدی