باسل کارونی
نویسنده ای متخصص در امور اقتصادی
مبلغ حاصل از فروش سیصد هزار بشکه روزانه نفت ایران معادل هزینه کل برق مصرفی روشنایی معابر و خیابانها در سراسر ایران در همان روز است. چرا که دوربینهای وزارت اطلاعات، به نور در شب به جهت رهگیری و شناسایی افراد نیاز دارند. آیا جمهوری اسلامی در ظاهر به نفع مردم و در باطن جهت ادامه سیاستهای پلیسی و سرکوب مخالفان گام بر نمی دارد؟ چرا دولت ایران حاضر است این مبلغ را از بیت المال بپردازد ولی حاضر نیست مبلغی معادل دویست دلار را در این روزهایی که بیشترین فشار اقتصادی بر مردم وارد است را بلاعوض به آنها بپردازد ؟ و بیشرمانه و در کمال وقاهت، بلندترین مقام قوه مجریه، حسن روحانی در مقابل دوربین ها ظاهر میشود و اعلام میکند که دولت حاضر است به خانوادههای محروم مبلغی معادل دویست دلار وام، با بهره سیزده درصد بپردازد. اصلاً در کدام کشور مبلغ ناچیز دویست دلار را وام میدهند؟ جهت روشنتر شدن موضوع، باید این اقدام دولت ایران را مقایسه کرد با اقدام دولت آمریکا که تعهد کرده به همه کسانی که شغلشان را در اثر شیوع کرونا از دست داده اند، مبلغ 385 دلار در هفته به صورت مجانی می پردازد. از اینرو نگارنده تقاضا دارد، این اقدام دولت روحانی تحت