لیلا حسین زاده

^{سخنرانی در کلاب‌هاوس کانون مدافعان حقوق بشر}

^{این بحث‌ها بهنگام است چون می‌بینیم که کنشگران سیاسی با این موضوع نسبتی برقرار نکردند و خطر این عدم برقراری نسبت و جا ماندن ایشان از مردم در خیابان این است که عمل در خیابان و در ساحت تجربی پیش می‌رود اما ایدئولوژی یا گفتمان مشخصی پیرامون آن نیست. در غیاب ائتلاف‌های دموکراتیک، در غیاب گروه‌هایی از کنشگران که این «خشونت دفاع مشروع» را در جایگاه خودش بنشانند، در غیاب این گفتمان‌سازی، خطر درغلطیدن توده‌ای به شکلی از انتقام‌جویی وجود دارد. اتفاقا کسانی که امروز تلاش می‌کنند با شکلی از دامن‌پاکی، هرچه بیشتر خودشان را در سمت گفتمان عدم خشونت نگه دارند، راه را برای آن سر طیف که انتقام‌جویی هست باز می‌کنند
اول از همه من خیلی خوشحالم که بالاخره به نظر می‌رسد که تابوی صحبت از دفاع از حق مشروع دارد شکسته می‌شود. بدون شک شکسته شدن این تابو حاصل پیشروی‌هایی است که مردم کف خیابان در سال‌های اخیر داشته‌اند. چنانکه شکل گرفتن این تابو، حکومتی، ایدئولوژیک و در پی هژمون شدن گفتمان عدم خشونتی است که بعد از دهه‌ی شصت و به طور ویژه بعد از روی کار آمدن اصلاحات پا گرفت.}

^{من قبل ازاینکه بتوانم به سوألات شما پاسخ‌های عینی‌تر و انضمامی‌تری بدهم، ناگزیرم که بحثم را مقدماتی‌تر پیش ببرم. فکر می‌کنم به دلیل اینکه مدت‌هاست درباره‌ی این موضع}

^{میثم بادامچی}

^{از سال گذشته بحث در باره انتخابات ۲۰۲۳ آغاز شده، اکنون گرم شده و می‌رود که داغ شود. یک موضوع کانونی آن "مسئله کُرد" است. اردوغان و ملی‌گرایان تُرک منکر وجود چنین مسئله‌ای هستند. اما مسئله کُرد، مسئله دموکراسی در ترکیه است.}

^{در روزهای گذشته «مسئله کُرد» دوباره به یکی از محورهای مباحث سیاسی در ترکیه بدل شده است. موضوع اینکه چه کسی پیروز انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۲۳ است، حتی قبل از سال جاری میلادی یکی از مباحث محوری در گفت‌وگوهای رسانه‌ای ترکیه بود. پس از پیروزی در انتخابات شهرداری‌های ۲۰۱۹ در استانبول و آنکارا و برخی کلانشهرها مخالفان اردوغان امیدوارند بتوانند این بار برندگی انتخابات ریاست‌جمهوری پیش رو را هم از آن خود کنند.}

^{جنجال در ترکیه در به رسمیت شناختن «مسئله کرد»
ماجرا از آنجا شروع شد که کمال قلیچداراوغلو، رهبر حزب جمهوری‌خواه خلق (ج ه پ)، بزرگ‌ترین حزب مخالف دولت، در بخش اول یک فیلم مستند سه قسمتی در یوتیوب با عنوان «آقا کمال و ائتلاف‌هایش» درمورد امکان برقراری صلح در ترکیه در موضوع کُرد گفت:}

^{«مسئله کُردی داریم که نهادهای سیاسی کشور نتوانسته‌اند ۳۵-۴۰ سال است حلش کنند. برای حل مسئله کُرد}

^{حسین آتش از کابل ــ یاد دیالوگی در فیلم رستگاری در شاوشنک می‌افتم: «برای نجات از وضعیت موجود، دو راه حل وجود دارند؛ یا با زندگی‌کردن خود را مشغول کن یا با مردن». متوجه شدم که مردم با مواجهه با چنین وضعیتی می‌گویند: یا مرگ یا فرار، گزینه دیگری نیست. میدان هوایی کابل، آخرین امید برای رهایی است.}

^{ساعت یازده‌ونیم قبل از ظهر بود که بعد از تدریس دانشجویان به دفتر که برای استادان در یک دانشگاه خصوصی در نظرگرفته شده بود، می‌رسم. استادان مثل روزهای قبل در دفتر نیستند. فقط چای با پیاله‌های خالی در انتظار استادان چشمم را به خود جلب می‌کنند. کسی نیست و فضا آرام است. از بخش امنیتی دانشگاه سوال می‌کنم: دیگران کجا هستند؟ می‌گوید خبر نداری طالبان در حال آمدن‌اند. همه فرار کرده‌اند. دوباره به دفتر استادان}

^{مجید محمدی}

^{دولت ابراهیم رئیسی از نظر ارگان رسمی دستگاه رهبری، «دولت طراز انقلاب اسلامی» نام گرفته است (کیهان تهران، ۷ شهریور ۱۴۰۰). ابراهیم رئیسی نیز از سوی بوق‌های تبلیغاتی رژیم، به عمار و مالک اشتر و رجایی تشبیه شده است. این تعاریف و تمجیدها چنان اغراق‌آمیز و باسمه‌‌ای است که حتی برخی از افراد جناح ولایتمدار نسبت به مخاطرات آن هشدار داده‌اند؛ بالاخص که احمدی‌نژاد و دولتش نیز به همین ترتیب تمجید شدند و شد آن چه شد.}

^{این دولت چه ویژگی‌هایی دارد که چنین توصیفاتی از آن صورت گرفته است؟ برای کشف این ویژگی‌ها نباید به سخنان و وعده‌ها اکتفا کرد، چون حکومت جمهوری اسلامی ایران یک حکومت ناشفاف، دروغگو، جنجال‌‌ساز، و تبلیغات‌محور است. حتی «طرازهای انقلاب اسلامی» (عدالت و معنویت به سبک سپاهیان و روحانیت شیعه) هم اهمیتی ندارند، چون انقلاب ۵۷ و نظام حاصل از آن جز سبعیت و فلاکت و نکبت به بار نیاورده است. آنچه در این میان اهمیت دارد، کارنامه افراد و گروه‌ها، دستاوردها، و سیاست‌ها است.}

^{سیاست‌ها
دولت رئیسی از حیث سیاست‌های اعلام شده، طابق‌ النعل‌بالنعل، از سیاست‌های مورد نظر علی خامنه‌ای پیروی می‌کند. جوهره سیاست‌های خامنه‌ای نیز مهندسی اجتماعی و سیاسی و فرهنگی در جهت انحصار قدرت و ثروت و منزلت در دست قشر حاکم اسلامگرا و بسط نفوذ در دنیا برای چالش با غرب}

^{شیدان وثیق}

^{جنبش‌های نوین، روی هم رفته، در پیِ «انقلاب» از نوع کلاسیکِ امروزه منسوخ شده‌ی آن نیستند. یعنی قیامی با هدفِ تسخیر قدرت سیاسی و دولت چون راه‌کارِ‌ ایجاد تغییرات بنیادین. از این‌رو، در مفهومِ «انقلاب» چون قدرت‌طلبی و دولت‌گرایی، این جنبش‌ها انقلابی نیستند. اما از سوی دیگر و هم‌زمان، این جنبش‌های نوینِ مردمی اصلاح‌طلب نیز نیستند و نمی‌خواهند تنها در چهارچوب رفرمیسم عمل نمایند. رفرم بنیاد و ساختار را تغییر نمی‌دهد، سیستم را از بین نمی‌بَرَد و حتا می‌تواند آن را تثبیت و تحکیم کند، در حالی‌که جنبش‌های نوین در پیِ تغییرات رادیکال اجتماعی هستند}

^{امروزه در سراسر جهان و از جمله در ایرانِ زیر سلطه‌‌‌ی استبداد دینی، ما شاهد رشد و گسترش جنبش‌های نوینِ مردمی هستیم. بی‌شک این گونه حرکت‌های اعتراضی، بنا بر شرایط عینی و تاریخیِ هر کشور، تفاوت‌هایی با هم دارند. اما ویژگی‌های مشترکی نیز آن‌ها را از جنبش‌های اجتماعیِ کلاسیک متمایز می‌سازند: نامتجانسیِ اجتماعی و طبقاتی، گوناگونی و گاه ناهمسوییِ خواسته‌ها؛ خودمختاری و استقلال از حکومت، قدرت‌ها و احزاب؛ رادیکالیسمِ همراه با قهر و خشونت؛ تضادها و اختلاف‌های درونی؛ خودجوشی، تشکل‌ناپذیری و ناپایداری.}

^{ویژگی‌های نام‌بُرده اما، جنبش‌های نوینِ امروزی را در همه جا با دشواری‌هایی رو‌به‌رو ساخته و می‌سازند: ناتوانی در ابداع بَدیلی اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و محیط‌ ‌زیستی که اثباتی و ایجابی و در رد دولت‌گرایی۱، سرمایه‌داری و سوسیالیسم دولتی باشد؛ ناتوانی در تشکل‌دهیِ جمعیِ خود به شیوه‌ای دموکراتیک}

^{عبدالرحمان الراشد}

^{روزنامه‌نگار و روشنفکر سعودی، سردبیر سابق روزنامه «الشرق الاوسط» و مدیر سابق شبکه العربیه}

^{کسانی که بر «طالبان» شرط بستند و سرمایه‌‌گذاری کردند باید دوباره بیاندیشند چرا که بیشتر نظام‌های دینی به دلیل ناتوانی در تفکیک میان افکار خود و مدیریت حکومت فروپاشیدند. به نظر می‌رسد «طالبان» این سال با «طالبان»ی که سال 1996 به قدرت رسید تفاوت دارد. اما همچنان همان خطرات ویرانگر را دارد. و این خوی همه نظام‌های ایدئولوژیک است؛ کمونیست، بعثی یا اسلامی.}

^{به طوری که تشابهات بسیاری بین آنچه امروز در کابل اتفاق می‌افتد و آنچه در تهران سال 1979 روی داد مشاهده می‌کنیم. ملا همان طور وارد کابل شد که آیت الله خمینی آمد. خمینی محبوبیت مردمی زیادی درآن سال داشت. خیابان‌های تهران واقعاً آکنده از صدها هزار ایرانی هیجان زده و مشتاق استقبال ازاو و تغییر نظام شاه بودند. بیشتر استقبال کنندگان ملی‌گرا یا چپ بودند یا شهروندان عادی که امید به تغییر داشتند و اقلیتی هم به جنبش اسلامی مخالف که خمینی و روحاینون رهبری می‌کردند وابسته بود. با نظام دینی که با خمینی}

 امید بهرنگ

^{وعده های ۲۰ ساله آمریکا و جامعه جهانی توهمی جان سخت را در میان بخش های عمده ای از مردم افغانستان – به ویژه جامعه شهری – دامن زد. حتی نیروهای مترقی، چپ یا سابقاً چپ نیز در خیالات خود سرگرم مغازله با “جامعه مدنی” وعده داده شده بودند. استراتژی “جامعه مدنی” همچون سمی، همگان را بی‌ حس کرد. تا زمانی که مردم اسیر چنین استراتژی های گول زننده باشند قادر نخواهند بود مستقلانه صحنه نبرد را تعیین کنند. درنتیجه با بهت زدگی و ناامیدی و با سستی و کرختی به سرنوشتی که دیگران برای شان رقم می زنند تن می دهند}

^{طالبان بار دیگر قدرت مرکزی را در افغانستان به دست گرفت. بی شک مردم افغانستان با دورانی به مراتب دشوارتر از قبل روبرو خواهند شد. جنایت های سازمان یافته عظیمی در راهند. همگان در حیرت و وحشت به سر می برند و حس خنجر از پشت خوردن و ناامیدی در میان مردم بیداد می کند. بیش از همه دهشت بزرگی زنان و دختران افغانستانی را به ویژه در شهرهای کلان فراگرفته است. طالبان مانند تمامی همپالگی های بنیادگرای دینی در گام نخست از زنان انتقام خواهد گرفت.}

^{اما در پس پرده معاملات کثیف پنهانی، اعمال شرارت بار، جنایت های و خیانت های آشکار قدرت های امپریالیستی به ویژه آمریکا و دیگر قدرت های ارتجاعی حقایق مهمی نهفته}

احمد هاشمی

^{آنچه که اکنون قابل پیش بینی است، این است که ولی فقیه گمان می کند، که با پشتوانه یک تفاهم نامه ۲۵ ساله با چین و اتحاد راهبردی با روسیه و حمایت طرفداران شبه نظامی خود در عراق، لبنان و سوریه و در یک کلام در اتحاد با اقتدارگرایی بین المللی برگ برنده ای در رابطه با مقاومت و مذاکره در دست دارد}

^{اکنون در ایران، دولت پنهان با تدارکچی ای به نام رئیسی، که مجری فرامین ولی فقیه و میدان است، به عنوان رئیس جمهور، کار خود را آغاز کرده است.}

^{در عرصه سیاست داخلی، بحران رابطه حکومت جمهوری اسلامی با جامعه به مرحله ای وارد شده است، که تنها نظامیان با حمایت روحانیان صاحب امتیاز و دارای قدرت، تجار و بورکراتهای پیرو ولایت، نیروی اصلی حفظ وضع موجود هستند.}

^{در عرصه سیاست خارجی رژیم گمان می کند در پناه چین و روسیه و حمایت طرفداران شبه نظامی خود درعراق، لبنان و سوریه و در یک کلام در اتحاد با اقتدارگرایی بین المللی می تواند به بقا خود ادامه دهد.}

^{حلقه اصلی حفظ وضع موجود و بقای این رژیم، اکنون به موضوع مقاومت و مذاکره بر سر احیای برجام یا به عبارت دیگر به دیپلماسی هسته ای ولی فقیه و میدان با کشورهای قدرتمند۱+۵ وابسته است.}

^{بین المللی شدن موضوع انرژی هسته ای}

^{درحکومت پهلوی دوم، استفاده از انرژی هسته ای در ایران، با انعقاد ساحتن نیروگاه اتمی در بوشهر، آغازشد. بعد از پایان جنگ ایران و عراق، جمهوری اسلامی نیز، استفاده از انرژی هسته ای را در دستورکار قرار داد.}

^{اولین افدام در این رابطه بستن قراردادی برای تولید مواد اولیه سوخت}

^{عبدالستار دوشوکی}

^{گویند شخصی متوهم دعوی خدایی می‌کرد، او را پیش خلیفه بردند، او را گفت: پارسال این‌جا یکی دعوی پیغمبری می‌کرد، او را گردن زدند. مدعی گفت: “نیک کرده‌اند که او را من نفرستاده بودم”. این نوع دروغپردازی بیمارگونه (pathological) یا توهم خودبزرگ بینی از یک سو و ترویج توهم “تجزیه طلبی” نه تنها بعنوان شمشیر دو لبه توسط جمهوری اسلامی (همانند آویزان کردن شمشیر داموکلس بر سر ملت)؛ و برخی از گروه ها و افراد مشکوک مورد سوءاستفاده قرار می گیرد, بلکه مکانیسم عملی آن به مثابه دو لبه هماهنگ یک قیچی یا دو روی یک سکه رایج در نظام جمهوری اسلامی در عین پیچیدگی بسیار ساده و قابل توضیح است.}

^{در طی دو هفته گذشته و بعد از اعتراضات گسترده خوزستان و حمایت متعاقب استانهای مختلف کشور, حتی رهبر و رئیس جمهور هم به نوعی به حقانیت اعتراض مردم نسبت به اوضاع اسفبار کشور اعتراف کردند. جرقه آتشی که از نیزارهای خشک خوزستان برخاسته بود به خرمن نظام در بقیه شهرهای کشور سرایت کرد. و همه دیدند کفگیر این نظام متوهم و ناتوان به ته دیگ خورده است. به همین}

^{غسان شربل
سردبير الشرق الاوسط}

^{امروز برای جو بایدن و مصطفی الکاظمی فرصتی دست نمی‌دهد تا به تنهایی دیدار جداگانه‌ای داشته باشند. سایه و شبح رهبر ایران حضور خواهد داشت. درست همانگونه که سایه قاسم سلیمانی در دیدار مقامات عراقی با مقامات امریکایی حاضربود. به همین دلیل مقامات عراقی پیش از «ارتکاب» هرگونه دیدار با مقامات امریکایی راه مشورت با تهران را درپیش گرفتند تا کاهش میزان اتهامات و پیام‌های بی‌رحمانه را تضمین کنند؛ همین کار را پس از ارتکاب خطا انجام می‌دادند. این تصویر یادآور روزهایی است که نخست وزیر فقید لبنان رفیق الحریری در مسیر همه سفرهای غربی خود و البته پس ازآن هم به دمشق می‌رفت، با تفاوت‌هایی در مکان‌ها و مراحل و مردان.}

^{تهران دیگر ضرورتی نمی‌بیند خواسته‌ها، خشم یا نگرانی‌های خود را آشکارا به زبان بیاورد، چرا که در منطقه کسی را دارد تا از این مأموریت معافش کند. و متحدان-نمایندگان روش‌های خود را برای بیان احساساتشان دارند که بین حملات سایبری و به لرزه درآوردن دولت‌ها یا جلوگیری از انتخابات تا تله‌های انفجاری و موشک‌های سرگردان و پهپادها درنوسان است. گاهی پیام‌ها مستلزم حذف یک فعال در اینجا یا آنجا هستند. شناسایی قاتلان پژوهشگر عراقی هشام الهاشمی نشان داد که مأموریت «بزرگی» از این قبیل می‌تواند به دست افسری با سلاح}