رقیە دانشگری
تداوم سازمان یافته ی اعتراضات خیابانی، پیوستن دانشجویان و گروه های بیش تری از مردم شهر و روستا به آن، اعتصابات کارگری و بازار و مراکز خدماتی، هوشیاری در برابر دسیسه های دشمنان داخلی و خارجی، اتخاذ شیوه های به جا و ضرور مبارزاتی، دعوت عاملان سرکوب به صفوف مبارزات خیابانی (آنچنان که در قیام بهمن ۵۷ رخ داد)، خواهد توانست ماشین سرکوب رژیم را از کار باز دارد
رقیه دانشگری
خامنه ای در دومین روز اعتراضات خودجوش مردم پس از افزایش ناگهانی قیمت بنزین، ضمن اعلام حمایت از تصمیم سه قوه گفت:
“..متاسفانه مشکلاتی هم درست شد، عده ای جان باختند، مراکزی تخریب شد…”
او از کشته شدن “عده ای” چنان آسان سخن گفت که انسان امروزی از کشته شدن چند پرنده هم چنین بی درد و خونسرد سخن نمی گوید. او همچنین فریاد جان به لب رسیدگان کف خیابان ها و اعتراضات به حق تهیدستان کشور را منتسب به “همه ی مراکز شرارت دنیا” دانست و گناه از دامن خود و حکومت ولایی اش شست.
حسن روحانی رئیس جمهور اسلامی نیز روز بعد ضمن تشکر و تملق گویی از رهبر، به مونیتورها و دوربین ها و تکنولوژی مدرن کنترل و سرکوب دولت خود بالید و “اغتشاش گران” را تهدید به شناسایی و اقدام “قانونی” قوه ی قضایی کرد. او همچنین با نام بردن از انواع و اقسام ارگان های اطلاعاتی و امنیتی و نظامی و پلیسی رژیم، قدرت سرکوبگرانه ی حکومت را به رخ مردم کشید و گفت “وزارت اطلاعات، نیروی انتظامی، بسیج و… سردسته ی اغتشاش گران را شناسایی و دستگیرکرده و خواهند کرد.”
در پی سخنان خامنه ای و روحانی، سپاه پاسداران بدون اشاره به کشتار مردم در خیابان ها اعلام کرد “با ادامه ی ناامنی قاطعانه برخوردمی کنیم”.
اقدام به امنیتی کردن فضای زندگی مردم در ایران، سرکوب و کشتار حق خواهان و جان به لب رسیدگان و ستم دیدگان و تهیدستان در چهاردهه حاکمیت فقها تازگی ندارد. این سیاست از فردای ۲۲ بهمن ۵۷ آغاز گردید. مجال پرداختن به سیاهه ی قتل و کشتارر ژیم در کردستان ایران، ترکمن صحرا، زندان های سیاسی ایران، ترورها و قتل های زنجیره ای، کشتار مردم در اعتراضات
.jpg)
