شهرام رفیع زاده

^{روزنامه ایران از عرضه دلار ۳۶۰۰ تومانی ذز بانک‌ها خبر داده و روزنامه جهان صنعت در گزارشی با عنوان «پلیتیک تک نرخی شدن ارز»، نوشته است: «بانک مرکزی شرایط تازه‌ای را برای واردکنندگان در نظر گرفته که می‌توانند گشایش ال‌سی را با دلار ۳۶۰۰ تومانی در هر دوره زمانی انجام دهند که البته در شرایط خاص حداقل نرخ در زمان تسویه مبنا قرار می‌گیرد که تا پیش از این نرخ مبنایی برای باز کردن ال‌سی وجود نداشت.»}

^{به نوشته این روزنامه «سیاست دستوری بانک مرکزی و تعیین یک نرخ جدید برای دلار در راستای تک نرخی شدن ارز است و به نظر می‌رسد با توجه به اظهارات اخیر رییس کل بانک مرکزی مبنی بر حذف تدریجی ارز مبادله‌ای رفته رفته دلار دولتی که در حال حاضر حدود ۳۲۰۰ تومان است جای خود را به دلار ۳۶۰۰ تومانی می‌دهد» و بر همین اساس در جریان اقداماتی که برای ساماندهی بازار ارز انجام و در قالب «دستورالعمل اقدام نظام بانکی جهت گشایش اعتبار برای واردات کالا با نرخ آزاد» به شبکه بانکی ابلاغ شد «شرایطی در حوزه تجارت خارجی به ویژه واردکنندگان تعیین شده است» و از جمله «گشایش ال‌سی از موقعیت جدیدی برخوردار و قیمت پایه ۳۶۰۰ تومانی برای گشایش ال‌سی در نظر گرفته شده است.»}

^{در سال ۲۰۱۶ میلادی، نظام بین المللی اقتصادی بر آمده از جنگ جهانی دوم با چالش‌هایی بی‌سابقه روبرو شد و قوانین بنیادی آن، از سوی مهم‌ترین معمارانش، زیر پرسش رفت.} در این شرایط، اگر بدبین باشیم، خواهیم گفت که یک دوره هفتاد ساله در تاریخ اقتصادی جهان برای همیشه به سر آمده است. در عوض اگر با خوشبینی به آنچه می‌گذرد نگاه کنیم، می‌توانیم بگوییم که سخن بر سر دشواری‌هایی است گذرا و، دیر یا زود،‌‌ همان نظام به گونه‌ای تازه و یا حتی با شکل و شمایل پیشین به راه خود ادامه خواهد داد.

^{بنیان‌های نظام اقتصادی بین‌المللی}

^{برای درک آنچه سال گذشته در روابط بین المللی اقتصادی اتفاق افتاد، نگاهی سریع به ویژگی‌های نظام بعد از جنگ دوم ضرورت دارد. پیش از این رویداد، در دهه ۱۹۳۰ میلادی، دنیای پیشرفته صنعتی آن دوران که عمدتا اروپای غربی و آمریکای شمالی را در بر می‌گرفت، در کام یک جنگ تمام عیار اقتصادی فرو رفت. بحران مالی بسیار شدید در سال ۱۹۲۹، بزرگ‌ترین «زمین لرزه» را در صنعت و بازرگانی این مناطق به وجود آورد و ده‌های میلیون نفر را بی‌خانمان کرد.}

 بکتاش خمسه پور

«جعفر عظیم زاده» دبیر هیئت مدیره «اتحادیه آزاد کارگران ایران» با خواستهای زندانیان سیاسی که در اعتصاب غذا هستند اعلام همبستگی کرده است.
این جوانان و همه فعالین صنفی و سیاسی زندانی هیچ جرمی مرتکب نشده اند. آنان نه سلاح بدست گرفته اند، نه اختلاسهای میلیاردی کرده اند، نه صاحبان حقوق های نجومی اند، نه رانت خوار بوده اند و نه حتی با براه انداختن تظاهراتی هزاران نفره و یا چند صد نفره در خیابان ها باعث ایجاد راه بندانی کوچک شده اند.  جعفر عظیم زاده، دبیر هیئت مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران
وی در ۱۰ اسفند ۱۹۹۳ در دادگاه انقلاب اسلامی به اتهام «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت» و «اخلال در نظم عمومی» به شش سال زندان محکوم و تیرماه گذشته پس از ۶۳ روز اعتصاب غذا با قرار ۴۵۰ میلیون تومان وثیقه از زندان آزاد گردید.
پیام دبیر هیئت مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران به تاریخ ششم دیماه که در سایت های خبری انتشار یافته است اینچنین آغاز میگردد «۶٣ روز، ۶۲ روز، ۵۵ روز و ۲۰ روز به ترتیب از

شهرام رفیع زاده

روزنامه شرق در گزارشی با تیتر «در سازمان دانشجویان چه گذشت؟» از حضور و تحصن نمایندگان تشکل‌های صنفی دانشجویان در ساختمان وزارت علوم خبر داده و نوشته است: روز سه شنبه «نمایندگان شوراهای صنفی از سراسر کشور برای پیگیری مطالبات خود به سازمان امور دانشجویان رفتند تا به گفته خودشان طبق اعلام قبلی، با مجتبی صدیقی معاون وزیر و رئیس سازمان دانشجویان «دربارهٔ تخلف آشکار این سازمان در ابلاغیه آموزشی اخیر سازمان دانشجویان» مذاکره کنند، اما با آنکه این قرار از پیش تعیین شده بود اما دانشجویان وقتی می‌خواستند در غیاب معاون وزیر جلو دفترش منتظر بمانند «با برخورد فیزیکی مأموران» مواجه شدند.

سعید ملکشاه، دبیر شورای صنفی دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف به این روزنامه گفته است: «در ابتدای امر آنها به ما اجازه ورود دادند، ما کارت ورود را از جلو درگرفتیم، اما به ما اجازه رفتن به دفتر [معاون وزیر] داده نشد. وقتی ما خواستیم به طبقه بالا و دفتر دکتر صدیقی برویم، با مشت و لگد جلو ما گرفته شد. همین شد که ما هم راه را باز کردیم و جلو دفتر آقای صدیقی نشستیم»، اما «مسئول حراست پیش ما آمد و دربارهٔ شباهت رفتار ما با سال‌های ۷۸ و ۸۸ سخن گفت و اعلام کرد شما هم مثل آن دانشجویان هستید و با شما سنگین برخورد خواهد شد.»

روزنامه شرق از قول سعید ملکشاه نوشته است: «پس از آن هم با وجودی که ساعت کاری سازمان دانشجویان تا ساعت ۱۶ است، این سازمان ساعت ۱۴ تعطیل و نیروی انتظامی وارد

حسین آرین (کارشناس نظامی)

^{سرلشگر پاسدارمحمد باقری، رییس ستاد کل نیروهای مسلح، درآستانه روز نیروی دریایی ارتش، هفتم آذر، خطاب به فرماندهان مناطق این نیرو گفت، علاوه بر ناوگان دریای عمان، بایستی ناوگان ویژه‌ای برای اقیانوس هند داشته باشیم و شاید زمانی لازم باشد درسوریه و یمن پایگاه‌های دریایی احداث کنیم. او درادامه افزود، داشتن پایگاه‌های دوردست نه تنها کمتر ازفناوری هسته‌ای نیست که «ده‌ها بار» بیشتر ارزش دارد.}

^{دریادار حبیب‌الله سیاری، فرمانده نیروی دریایی ارتش، هم در دیدار با وابستگان نظامی کشور‌های خارجی مقیم تهران که به مناسبت هفتم آذر برگزار شد، تاکید کرد «... امروز نیروی دریایی با برنامه ریزی بلند مدت از نیروی دریایی آب‌های سبز به نیروی دریایی آب‌های آبی تبدیل شده است».} سه سال پیش، سرتیپ عبدالرحیم موسوی، جانشین وقت فرمانده ارتش وجانشین فعلی سرلشگر محمد باقری، ماموریت ناوگروه‌های اعزامی به آب‌های دور دست را «توسعه دیپلماسی، به نمایش گذاشتن سیاست خارجی جمهوری اسلامی و ایجاد تعامل دو جانبه با کشور‌های دنیا» توصیف کرد. در بهمن سال ۱۳۹۱، سرلشگر محمد باقری، درسمت معاون ارکان ستاد کل نیرو‌های مسلح، با پیش کشیدن یک طرح بلند پروازنه در پایان «همایش توسعه سواحل مکران و اقتدار دریایی جمهوری اسلامی» در چابهار گفت، حضور آتی

ازاد حاجی اقایی
به رغم آنکه در ادبیات علوم انسانی به کرات از خاطره یا حافظه و بحران آن سخن به میان آمده است اما مختصات این مفهوم و پیوندهای آن با دیگر رشته های مرتبط با علوم انسانی از جمله تاریخ، سیاست و روانشناسی، در ادبیات فارسی زبان تصریح نشده است؛ و این امر در حالی تا به کنون تداوم یافته است که با نگاهی به عناوین آثار منتشر شده در حوزه دانشگاهی غرب، با آثار فراوانی در ارتباط با این مفهوم بینا رشته ای مواجه می گردیم؛ تا جاییکه در می یبابیم این مفهوم بینا-رشته ای حوزه وسیعی را از روابط بین الملل گرفته تا مطالعات مرتبط به ناسیونالیسم و مطالعات فرهنگی در برگرفته است.

هرچند مفهوم خاطره-حافظه از نوع فردی یا جمعی و مشترک آن نخستین بار از سوی «هوگو وان هوف مانشتال» در سال 1902 به کار رفت، اما «موریس هالبواکس» (1877-1945) جامعه شناس فرانسوی به عنوان بنیانگذار مطالعات مربوط به خاطره شناخته شده است. این مفهوم برای نخستین بار از سوی «هالبواکس» نه به عنوان مفهومی ایستا، بلکه به عنوان مفهومی جامعه شناختی و سازه ای اجتماعی تعریف شد؛ وی نخستین فردی بود که بر این مفهوم تاکید داشت که درک و شناخت ما از گذشته تحت تاثیر تصورات ذهنی ما در راستای حل مشکلات کنونی می باشد؛ تا جاییکه خاطرات مشترک، باز تاسیسِ گذشته در پرتو «اکنونیت» می باشند. به زعم وی در درون جامعه است که مردم خاطرات خود را به یاد آورده، بازشناسی کرده و در آنها تعمق می نمایند. چنین نگاهی به مفهوم خاطره راه را برای این فرضیه از سوی هالبواکس باز گذاشت تا اذعان دارد که؛ «این خاطرات

 فرنوش امیرشاهی
چشم مهمانان ویژه در لباس‌‌های محلی، قومی و مذهبی مانند همه حاضران به دستهای حسن روحانی دوخته شده بود، وقتی با آرامش و لبخندی در گوشه لب منشور حقوق شهروندی را امضا می‌کرد.

آنها امیدوارانه حرکت خودکار رئیس جمهور روی کاغذ‌های اسلیمی را دنبال می‌کردند، چون دستکم در ۶ ماده از ۱۲۰ ماده این منشور به حقوق اقلیت‌های قومی و مذهبی پرداخته شده است.

از جمله در ماده ۱۰، «توهین، تحقیر یا ایجاد تنفر نسبت به قومیت‌ها و پیروان ادیان و مذاهب و گروه‌های مختلف اجتماعی و سیاسی» ممنوع شده است؛ یا در بخش‌هایی دیگر حق «ارتباطات بین فرهنگی» فارغ از تفاوت‌های قومی و مذهبی و نیز حق «یادگیری و استفاده و تدریس زبان و گویش محلی» به شهروندان اعطا شده است.

با این حال تمام حاضران در مراسم رونمایی از منشور حقوق شهروندی که تدوین آن بیش از سه سال زمان برد، می‌دانستند این دستورالعمل ضمانت اجرایی ندارد و تنها آنگونه که در انتهای متن منشور آمده، قرار است دستیار ویژه‌ای «پیشنهاد برنامه و خط‌مشی مربوط به اجرای کامل آن» را پیگیری کند.

فراتر از این منشور، رابطه جمهوری اسلامی با اقلیت‌های قومی و مذهبی همواره فراز و فرود داشته است.

با اینکه دراصول متعددی از قانون اساسی، حقوق و آزادی‌های اساسی برای كلیه شهروندان و اتباع ایرانی در نظر گرفته شده،و آنان در برخورداری از این حقوق بدون توجه به

ازاد کریمی

درست در شبی که آندری کارلوف سفیر روسیه در آنکارا ترور شد پوتین در حال رفتن به تماشای یک تئاتر عجیب بود. تئاتری که نویسنده آن الکساندر سرگوییچ گریبایدوف بود. سفیر روسیه تزاری و معمار عهدنامه ترکمنچای که در ۳۰ ژانویه ۱۸۲۹ میلادی در تهران به قتل رسید. سفیری که تقریبا قسمتی عظیم از شمال ایران را ضمیمه روسیه کرد.

جبهه النصره به عنوان بخشی از ائتلاف سنی مخالف اسد و تحت حمایت ترکیه مسئولیت ترور کارلوف را بر عهده گرفت. تروری که اردوغان به زور میخواهد آن را وبال گردن فتح الله گولن کند و توسط یکی از پلیس ها و نیروهای ویژه مورد اعتماد اردوغان انجام شد؛ پلیسی که در هشت دیدار رسمی جزء محافظان اردوغان بوده است.

این در حالی است که درست یک شب بعد از ترور سفیر روسیه، ایران و ترکیه اجلاسی سه جانبه در مورد آینده سوریه بدون حضور آمریکا را برگزار کردند. چه اتفاقی در حال رخ دادن است؟ آیا رابطه روسیه و ترکیه یک رابطه استراتژیک است؟

جواب این سوال هم برای آقای پوتین و هم اردوغان بسیار ساده است. هر دوی آنها دارند همدیگر را بازی میدهند. هدف کلیدی اردوغان ایجاد یک سیستم ریاست جمهوری است. تمام سرمایه گذاری داخلی و خارجی او بر این اساس صورت میگیرد. روابط خارجی ترکیه با غرب در طی یک قرن گذشته در بدترین وضعیت خود قرار دارد. اردوغان از روسیه به عنوان کارت فشاری بر ضد غرب استفاده میکند. از سوی دیگر عدم رابطه با روسیه شدیدا بر اقتصاد ترکیه تاثیر دارد. اقتصادی که با سقوط

آزاد مستوفی

دو روز از امضای رئیس جمهور ایران زیر آئین نامەی منشور حقوق شهروندی نگذشتە در حالیکە رسانەهای فارسی زبان داخل و خارج کشور در حال پوشش این خبر بودند و آنرا فرجی مهم تفسیر میکردند و جمعی از اپوزسیون دوستدار آیت اللەها در اروپا خود را در حال بازگشت بە زیر عبای آقا می دیدند؛ دو انفجار پیاپی در صد متری مقر اصلی حزب دمکرات کردستان در شهر کویە در حالیکە اعضای این حزب بمناسبت گرامیداشت شب یلدا از جشن و شادی برمیگشتند، بیدارها را هوشیار کرد آیا خوابزدەها را بیدار خواهد کرد؟
شعاع منشور حقوق شهروندی حسن روحانی کە با بمبهای کنترل از راه دور جمهوری اسلامی ایران، از تهران تا شهر کویسنجق کوردستان عراق گرابندی شدە بود، با غلطاندن هفت نفر در خون، اعلام موجودیت خود را دوبارە نمایان کرد و یلدای خونین در تاریخ سیاه حاکمیت ایران، رقم خورد. عجبا از برکات جمهوری اعدام و شکنجەی ایران، هر مناسبتی با ریختن خون و یا خونهای بی شمار در تقویم این مرز و بوم ثبت می شود.
جمهوری اسلامی ایران کە از بیش از ١٠ سال پیش، جنگ نرمی را برضد مبارزان کورد آغاز کردە است در چند سال گذشتە چنان تبلیغ می نمود کە گویا مسالەی کورد حل شدە است و این کوردها هستند کە نمیخواهند در جامعەی مدنی ایران کە وارد فاز سیاسی شدە، سلاح را کنار گذاشتە و از حقوق شهروندی خود بهرەمند شوند. البتە برای کسانی کە با تاریخ مبارزات ملت کورد آشنا هستند آشکار است کە جنایتهای ایران در اقصی نقاط جهان علیه مبارزان کورد و ترور رهبران

پولات جان
امروز شرق حلب سقوط کرد. اما به باور بسیاری از ناظران و تحلیلگران رویدادهای حلب متفق القول هستند که این سقوط باید به وقوع می پیوست، نه تنها به دلیل قدرت نیروهای رژیم بعث سوریه و همپیمانانش و حتی اردوی ضعیف گروه های مختلف اسلامی، بلکه [می توان گفت که] ده ها فاکتوری که موجب سقوط حلب در سال ۲۰۱۲ شد امروز نیز برای دومین بار این شهر را به ورطه ی سقوط کشاند. باید تاکید کنم که هرچقدر سقوط اول حلب سریع و بدون برنامه بود سقوط دوم زمان بر و ویرانگر و همراه با رنج و محنت بسیار بود.

نخست، بسیار خوب به یاد می آوریم که اکثر شهروندان حلب از طرف مناطق دیگر سوریه که انقلاب در آن علیه رژیم بعث در جریان بود مورد انتقاد قرار می گرفتند که در انقلاب مشارکت نمی کنند، با این حال حلب شهری اقتصادی و صنعتی بود و به همین دلیل ثبات، امنیت و گشایش و راه های بازرگانی برای آنان حائز اهمیت بود.

دوم، حلب به دو بخش شرق و غرب تقسیم شده است. این تقسیم جغرافیایی به نوعی به تقسیم شهر از نظر فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی و معیشت مردم تسری یافته است. ساکنان بخش شرقی عمدتا از شهروندان سنی، سنتی و خداپرست و کُردهای اهل عفرین و کوبانی و ترکمن هاتشکیل شده اند؛ اکثر قریب به اتفاق این اقشار نیز کم درآمد و از کارگران فعال در بخش های ساختمانی و صنعت نساجی هستند. در مقابل اکثر ساکنان غرب حلب را طبقه متوسط و کارمندان و