فریدون خاوند
نتایج انتخابات پارلمانی ترکیه، که یکشنبه هفتم ژوئن برگزار شد، برای همه کسانی که به آینده توسعه و دموکراسی در این کشور بسیار مهم علاقه دارند، هم مایه آرامش است و هم سرچشمه نگرانی.
رویدادی عافیتبخش
حزب «عدالت و توسعه» که طی سیزده سال گذشته از یک پیروزی انتخاباتی به پیروزی دیگر دست مییافت، در انتخابات اخیر اکثریت مطلق کرسیهای پارلمانی را از دست داد و، مهمتر از همه، با این شکست، رویای رجب طیب اردوغان، رئیس جمهوری این کشور برای تجدید نظر در قانون اساسی به منظور دستیابی به قدرتی گسترده برای خویش، بر باد رفت. با این انتخابات، «عدالت و توسعه» همچنان در نقش نیرومندترین تشکل سیاسی در صحنه سیاست ترکیه باقی خواهد ماند، ولی برای حکومت کردن به ائتلاف با دیگر سازمانهای سیاسی نیاز خواهد داشت. آقای اردوغان نیز مجبور خواهد بود به قدرت بسیار محدود خود به عنوان رئیس کشور در یک نظام پارلمانی، اکتفا کند.