جلیل روشندل
میلیونها نفر منتظر بودند که معامله اتمی بین ایران و ۱+۵ تا قبل از ساعت شش بامداد روز دهم ژوئیه (۱۹ تیر) به یک قرارداد تبدیل و توسط رئیس جمهوری ایالات متحده به کنگره تسلیم شود تا در فرصت یک ماههای که بین رئیس جمهور و کنگره توافق شده بود بررسی و برای اجرا به دولت اعاده شود. این معامله در زمان مورد انتظار خاتمه نیافت. صدها کارشناس و ناظر بینالمللی، صدها خبرگزاری و شبکههای عمده خبری دنیا با تیمهای خبری خود و لشگری از خبرنگاران در اطراف هتل محل اقامت سران در اتریش تقریباً به همه زبانهای زنده دنیا نویسندگان خود را آماده کرده بودند که چنین توافقنامهای را تفسیر و به اطلاع خوانندگان، شنوندگان، و بینندگان خود برسانند؛ ولی این اتفاق نیافتاد. توافقی اعلام نشد؛ برخلاف دفعات گذشته تمدید هم نشد؛ ولی آسمان هم به زمین نیامد. جان کری، وزیر امور خارجه آمریکا گفت: «برای رسیدن به یک توافق جامع هستهای در اینجا گرد آمدهایم... "عجله نخواهیم کرد ولی تا ابد هم در اینجا نخواهیم ماند... هدف ما رسیدن به توافق خوب است.»