عماد آبشناس
دیدار اخیر پوتین و اردوغان در سن پترسبورگ بلافاصله پس از اجلاس باکو و سفر پیش بینی شده آقای ظریف به آنکارا، سوال بزرگی در ذهن ها متبلور می گردد و آن دلیل تحرکات فشرده ایران وروسیه در میان ترک ها است؟ ظرف سه ماه گذشته در ترکیه صحبت از تغییر سیاست این کشور در قبال سوریه بسیار زیاد بود و حتی بحث های زیادی از ارسال هیات های محرمانه جهت گفتگو با سوریه و عراق به میان آمد. اگر ماجرای کودتا و همچنین اخبار درز کرده در مورد اینکه روس ها اخطار مربوط به کودتا را به اردوغان رساندند و موضع گیری های ایران و روسیه و حتی اخبار منتشر شده در مورد اینکه در جریان کودتا خانواده آقای اردوغان در تهران تحت حفاظت قرار داشتند را به هم پیوند بزنیم متوجه می شویم که منطقه این روزها شاهد نوعی تغییر استراتژی و تاکتیک می باشد.
نوع موضع گیری عربستان سعودی و ایالات متحده و کشورهای غربی نسبت به کودتا هم چیزی نیست که از چشم رئیس جمهوری ترکیه و بسیاری از مردمان این کشور پوشیده بماند و قطعا پاسخ به این رفتارها را برای آنها نگاه داشته اند. بدیهی است نمی توان در این شرایط که آقای اردوغان در حال جمع و جور کردن مشکلات داخلی خود است توقع یک چرخش ناگهانی از وی داشت، اما