حسین نازدار

^{ایران کشوری پهناور و جغرافیایی وسیع دارد. جامعەی ایران از لحاظ ملی، اتنیکی، زبانی، دینی و فرهنگی دارای ساختاری متنوع است، به عبارتی دیگر ملت‌های فارس، ترك، کرد، عر ب ، بلوچ، ترکمن و اقلیت‌های ارمنی، آشوری و تعدادی زبان و لهجەی محلی از جمله: لـُری، گیلکی، مازنی، قشقایی، افشاری و پیروان ادیان مختلفی همچون: یهودی، مسیحی، بهایی، زرتشتی و اسلام (شیعه و سنی) در ایران زندگی ‌‌ می‌‌کنند.}  در نتیجەی ارزیابی دموگرافی ایران، این واقعیت آشکار می‌‌شود که شش ملت مختلف در ایران زندگی می‌‌کنند و هیچ کدام به تنهایی نمی‌‌توانند ادعا کنند که در ایران اکثریت هستند، هر ملتی فقط در سرزمین آبا و اجدادی خود و در چارچوب سرزمین خود دارای اکثریت است، حتی ملت فارس هم نسبت به مجموع ملت‌های دیگر ایران دارای اکثریت مطلق نبوده و هر ملتی مسئلەی ملی خودش را دارد.

مهدی مظفّری

^{جهان امروزی با آهنگی تند به سوی "جهانی شدن" يا به عبارت متداول گلوباليزاسيون در حرکت است که پيدايش دورنمای "تمدّن جهانی" را نويد می‌دهد. يعنی عصر ما عصر جهانی شدن است.}   حال، اين "جهانی شدن"چيست که جهان به سوی آن سير می‌کند. در يک تعريف ساده و فشرده، می‌توان "جهانی شدن" را در يک کلام به "تقليل حدّاکثری فاصله زمان و مکان" تعبير کرد. با اينترنت، با توئيتر، با فيس بوک، با همه اين ماهواره‌ها که بر فراز سر ما در حرکتند، معنای واژه‌های "دور" و "نزديک"، دگرگون شده است. تکنولوژی جديد چنان پيشرفت کرده که "دور" و "نزديک" را در هم فشرده و فاصله "زمان" و "مکان" را روز به روز کمتر و کمتر می‌کند.    سؤال اصلی اينجاست که اين "تقليل حدّاکثری فاصله زمان و مکان" چه اثری بر سرنوشت بشر گذاشته و در آينده می‌تواند بگذارد. آيا در جهان در حال يکی شدن، جهان بينی‌‌های گوناگون دينی، فلسفی، سياسی و اجتماعی، همچنان گوناگونی‌های ويژه خود

 در نظام كنفدرالیسم دموكراتیك برخلاف نظام‌های دولتی جایی برای مركز‌گرایی قاطعانه وجود ندارد. زیرا وجود تنوع، تكثرپذیری و خودگردانی مدیریت‌های بومی، خصلت‌هایی بنیادین در این نظام هستند.   ... 23ـ دولت برای كسب بیشترین سود، از هیچ جنایتی حتی تخریب طبیعت و محیط‌زیستی كه بدون آن زندگی ناممكن است، رویگردان نیست و جامعه را نیز به سمت دشمنی با طبیعت می‌كشاند. پدیده‌های بسیاری وجود دارند كه دولت عامل پیدایش آن‌هاست و موجب تخریب طبیعت و محیط‌زیست می‌شوند: جنگ‌ها، جنگ‌افزارهای شیمایی و هسته‌ای، صنایع مدرنی كه تنها [دستیابی به] سود [بیشتر] را مهم می‌دانند و محیط زیست را آلوده می‌كنند، غول‌پیكر شدن شهرها، نابودی جنگل‌ها و نابودی منابع آبی و خاكی به بهانه‌ی جاده‌سازی، استخراج بی‌پایان معادن و سدسازی‌های بی‌رویه(كه موجب نابودی آثار و ابنیه‌ی تاریخی و مناطق روستایی نیز می‌شوند). پیداست جامعه‌ای كه از طبیعت و محیط‌زیست خود بیگانه شده و با آن دشمنی كند به سمت نابودی سوق خواهد یافت(حتی از لحاظ معنوی نیز؛ زیرا هر فرهنگ پیوندی عمیق با خاك و جغرافیا دارد و گسست از خاك به

حسین آرین (کارشناس نظامی)

در پايان نشست اخيرِ"دوستان سوريه"در پاريس که با هدف ايجاد آمادگی های لازم برای کنفرانس ژنو ۲ برگزارشد، شرکت کنندگان با اعلام اينکه درآينده سوريه جايی برای بشار اسد و خانواده اش وجود ندارد، راه حل سياسی را تنها راه برون رفت از بحران سوريه دانستند.
به گزارش روزنامه شرق الاوسط، نمايندگان يازده کشورشرکت کننده در اين نشست که يکشنبه۲۲ دی ماه برگزارشد، در بيانيه ای خود آورده اند: " با تشکيل دولت انتقالی و کنترل آن بر نهاد های دولتی ... از جمله نيرو های مسلح ارتش و سازمانهای امنيتی و اطلاعاتی، اسد و نزديکان او که دست شان به خون آلوده است جائی در سوريه نخواهند داشت و ... همه کسانی که مرتکب جنايات جنگی و جنايات عليه بشريت شده اند، بايد پاسخگوی اعمال خود باشند".

 نظام كنفدرالیسم دموكراتیك از آنجا كه یك توازن طبیعی میان فرد‌ و جامعه ایجاد می‌كند(نه به فردگرایی افسارگسیخته امكان جولان‌دادن می‌دهد و نه فرد را ...      9- خودگردانی دموكراتیك بیانگر بُعد سیاسی ملت دموكراتیك است. ملتی كه نتواند از مدیریت ذاتی و مختص به خویش برخوردار باشد از حالت ملت‌بودن خارج می‌شود. برخوردی كه در قبال خلق کُرد صورت می‌گیرد، چنان است كه با از میان بردن مدیریت ذاتی، حاكم كردن مدیریت بیگانه‌ی خارجی بر آن و به تدریج ازبین بردن سازماندهی‌های درونی جامعه هم مانع ملت‌شدن آن شوند و هم به تدریج در ملت فرادست ذوب و نابود گردند. مبارزات آزادی‌خواهانه‌ی ملت کُرد این روند را متوقف نموده و نظام كنفدرالیسم دموكراتیك کُردستان از طریق فعال نمودن کُردها در حیطه‌ی سیاست دموكراتیكِ غیردولت‌محور، روند سازمان‌یابی و مبدل شدن کُردها به یك ملت دموكراتیك را تسریع می‌نماید و آن‌ها را به سمت آزادی می‌برد.

 كنفدرالیسم دموكراتیك، عرصه‌ و تجلی حضور همه‌ی تنوعات و هویت‌ها حتی كوچك‌ترین قبیله و نهاد مدنی است.    سعی نوشتار حاضر این است كه ابعاد مختلف این پروژه بررسی شود و‌ برای پرسش‌هایی كه در مورد چگونگی آن مطرح‌اند، پاسخ‌هایی ارائه گردد. بنابراین نكاتی اساسی درباره‌ی كنفدرالیسم دموكراتیك با زبان ساده و فهم‌پذیر ارائه می‌شود تا دركی صحیح و عمومی از این نظام شكل گیرد. 1ـ جامعه و فردی كه در نتیجه‌ی سیاست‌های سركوب‌گرانه‌ی دولت حتی از فرهنگ، زبان و هویت تاریخی خویش نیز بیگانه شده و آن را حقیر و بی‌ارزش می‌انگارد و مدام می‌خواهد فرهنگ، زبان و هویت خود را همانند دیگران سازد؛ از عشق به خود تهی گشته است، نمی‌تواند خود را مدیریت نموده و به ناچار برده خواهد ماند. چنین جامعه و فردی، از هستی خود بیگانه شده و قادر به دیدن جهانِ درون خویش نیست. چنین فرد و جامعه‌ای كه از هویت و هستی خود بیگانه شده، به تمامی دچار بی‌معنایی و فقدان حقیقت گشته است. به دلیل انحصارگری قدرت‌های

رضا تقی زاده

^{دیدار پنج روزه هیئت پارلمانی بریتانیا از ایران، به ریاست جک استراو، وزیر خارجه پیشین و نماینده کنونی مجلس عوام آن کشور، علیرغم اعتراض‌های اولیه اصولگرایان نظام نسبت به انجام آن، در نهایت به فرصتی برای همزبانی تبلیغاتی رییس هیئت با خواست‌ها و گلایه‌ها آن‌ها انجامید. جک استراو که سال آینده بعد از ۳۵ سال از نمایندگی مجلس عوام نیز کناره خواهد گرفت برای ایفای نقش سفیر حسن نیت دولت روحانی در بریتانیا و جامعه اروپا تنها یک سال و تا پیش از برگزاری انتخابات مجلس عوام (ماه مه سال ۲۰۱۵) فرصت خواهد داشت. ابراز مخالفت جک استراو با اعمال تحریم‌ها علیه جمهوری اسلامی، طی کنفرانس خبری پر شماری که در مجلس اسلامی برای او ترتیب داده شده بود، علیرغم رای مثبت بریتانیا به مجموعه تحریم‌های شورای امنیت علیه ایران، به نوعی بازگوی دیدگاه شخصی او در این زمینه است.}