^{در امریکا بحث بر سر این است که آیا نیازی به نیروهای پیاده نظام امریکا در عراق وجود دارد.} تِد کروز سناتور جمهوری خواه امریکا و یکی از نامزدهای احتمالی ریاست جمهوری این کشور می گوید: «من فکر می کنم که امروز حضور سربازان در این کشور لازم است، زیرا نیروهای زمینی ما در آنجا کردها هستند. این ها پیش مرگها هستند یعنی سربازانی که از آمادگی کافی برخوردارند و حضورشان موثر است. اما چرا در چنین شرایطی امریکا حاضر نیست کردها را مجهز کند؟ وادیم ماکارنکو سیاست پرداز و کارشناس مسایل خاور نزدیک و کردها به تفسیر این موضوع می پردازد. وی می گوید: «دولت واشنگتن هم مانند جرج بوش کردها را در فاصله مشخصی از حوادث نگه می دارد و دایما به آنها نقش دوم می هد. واشنگتن به کردها این امید را نمی دهد که شرایطشان درست شود و به استقلال دست پیدا کنند. بر خلاف اپوزیسیون، واشنگتن بعد از کنفرانس مونیخ تاکید کرد که قصد دارد ارسال سلاح به عراق را فقط از طریق دولت مرکزی انجام دهد.

^{سناتور تِد کورز واقعا از دیدار با مسعود برزُنی رییس جمهور برگزیده کردها مشعوف است. این دیدار روز هشتم فوریه در کنفرانس مونیخ صوت گرفت. لازم به ذکر است که خود کردها هم از نتیجه این کنفرانس رضایت دارند، به ویژه اینکه آنها توانستند با هیات امریکا گفتگو کنند. شاید آنها سعی دارند این امید را به کردها بدهند که در آینده اوضاع سیاسی در این کشور تغییر می کند و شخصی بر راس قدرت قرار می گیرد که شایستگی آن را داشته باشد. کردها به این امید هستند که در امریکا همه چیز امکان پذیر است. کردها نه تنها به سطح جدید روابط با امریکا امید دارند که حتی یک فرودگاه عظیم احداث کرده اند. این فرودگاه را به راحتی و بدون هیچ زحمتی می توان به پایگاه نظامی مبدل کرد. با وجود مشکلات داخلی، کردها گروهان پیشمرگ ها را آماده کرده اند و این گروه برای انجام عملیات نظامی بسیار آمده تر از ارتش عراق هستند. در حالی که برای ارتش عراق صد برابر انرژی و پول بیشتر صرف شده است.}

^{سناتور تد کروز کردها را بسیار بهتر از ارتش عراق می داند و می گوید: «کردها نیروهای فوق العاده ای در جنگ های زمینی هستند. پیشمرگ ها از مدتها پیش متحد ما بوده اند. آنها مدتهاست که دوست ما هستند. آنها هر روز مبارزه می کنند تا جلوی پیشرفت دولت اسلامی را بگیرند. ما باید همین حالا کردها را مجهز کنیم، زیرا آنها نیروهای زمینی ما در جنگ با دولت اسلامی محسوب می شوند. آنها در عراق مشغول مبارزه هستند و هیچ تقاضایی برای ارسال نیروهای زمینی امریکا نمی کنند، اما می گویند که به اسلحه نیاز دارند تا بتوانند جلوی افراطیون دولت اسلامی را بگیرند. اما دولت امریکا به این مساله توجه ندارد که ارسال مستقیم سلاح برای کردها بسیار موثرتر و بهتر از انتظار برای دست به کار شدن دولت عراق است.
موضع تد کروز این است که مانع از ارسال نیروهای امریکایی به آنجا شود. او معتقد است که استفاده از کردها به عنوان ظرفیت نظامی و نابودی دولت اسلامی برای امریکا لازم و کم هزینه است. با این حال، اگر بر اساس این منطق پیش برویم، امریکا باید کردها را متحد خود بنامد، ولی با تمام لفاظی های زیبا، امریکا هنوز آماده این کار نیست.}

^{این رفتار در اصل با موضع اسراییل تلاقی دارد، زیرا اسراییل تنها کشور خاورمیانه است که از کسب استقلال کردستان جنوبی دفاع می کند. اما به خاطر ترس از واکنش شدید ایالات متحده امریکا، هنوز تصمیم به مجهز کردن کردستان نگرفته است. تد کروز می گوید که سیاست دفتر اوباما اشتباه است، اوباما سعی دارد مناسبات خود را با مخالفان بدنام خود برقرار کند، این مخالف بدنام همان ایران است. در عین حال، با نادیده گرفتن متحدین قدیمی خود که اسراییل، اردن و کردستان عراق باشد، دست به این کار می زند. از واکنش های اخیر امریکا نسبت به اردن چنین بر می اید که موضع رسمی واشنتگن در حال تغییر است.}

^{دلیل این سرسختی و اصرار رییس جمهور اوباما در رابطه با کردها چیست؟ اگر امریکا استقلال کردستان جنوبی را پرهزینه می بیند و آن را برای غلبه بر دولت اسلامی غیرمنطقی می داند، پس روشن نیست که چه اهدافی را در خاور میانه دنبال می کند؟ امریکا بعد از نابودی دولت اسلامی، چه مقدار نیرو می خواهد در خاور میانه داشته باشد؟ هدف آنها از پر کردن این خلاء چیست؟ استراتژی اوباما هیچ پاسخی به این سوالات نمی دهد. با این حال، امریکا می وید که کمتر باید به نظر بریتانیا و کشورهای منطقه توجه داشت و باید هدف را بر نابودی دولت اسلامی گذاشت. در واقع، نمی توان همه ماجرا را حدس زد، و نمی توان فهمید که سرمایه گذاری امریکا روی کردستان نتیجه ای به بار خواهد آورد. موضع سناتور کروز که تبیین کننده نظر گروه مشخصی می باشد، حاکی از این است که امریکا کردها را مدت ها به عنوان نیروی ذخیره نگه داشته و حالا چرخشی به سمت کردهای عراق دارد.}

^{بسیاری از تحلیلگران معتقد هستند که قاطعیت جمهوری خواهان به مساله موجود ارتباطی ندارد، بلکه به این خاطر است که آنها امروز مخالف دولت کنونی می باشند، به همین خاطر با آزادی بیشتری گزینه های پیشنهادی را طرح می کنند، در حالی که رییس جمهور تصمیم خود را گرفته است. والری پتروف کارشناس نظامی و مدیر علمی موسسه ژئوپولتیک روس نیز این نظر را تایید می کند. وی می گوید: «اوباما مسئولیت همه چیز را به عهده دارد، او بسیار محتاط عمل می کند. او باید با کنگره همفکری کند که در دست جمهوری خواهان است. اما جمهوری خواهان به طبع مسئولیت کمتری دارند، به همین خاطر، آنها گزینه های دیگری را به راحتی طرح می کنند. این گزینه ها کاملا با مواضع جمهوری خواهان و به طور کل کنگره هماهنگ است. اگر مساله به گونه دیگری بود یعنی جمهوری خواهان در راس حکومت بودند و دموکرات ها در کنگره، انوقت همه چیز برعکس اتفاق می افتاد».}

^{در واقع خط مشی ایالات متحده که بیش از ده سال کردها را نادیده می گرفتند و خود را مصرانه متحد آنها می نامیدند، نتیجه ای به دنبال نداشت و عراق و خاور میانه را آرام نساخت. این خط مشی در ماه های ژوئن تا آگوست 2014 که دولت اسلامی عراق را ویران کرد، تغییر یافت. عراق جدید از جنگ با دولت اسلامی متولد می شود و شکلی متفاوت خواهد داشت. در هر صورت نمی تواند بدون نفوذ و حضور قوی کردستان آن را متصور شد. اما آیا کردستان در قلمروی عراق خواهد بود یا خیر. مساله اینجاست که این اتفاق چه زمان به تحقق خواد پیوست؟}

^15/2/2015