نویسنده : سوزان انور
ترجمه از کردی: ادریس سلیمانی
انسان از دیرباز گرفتار جهانخوارانی حریص بوده است، آنهایی که در راستای رسیدن به اهداف و منافع شخصی خود حاضرند مردم و حتی ملت های دیگر را قربانی کنند. اگرچه فیلسوفان، خشونت و ظلم را ویژگی طبیعی انسان می دانند اما در حقیقت اکثریت قریب به اتفاق جامعه انسانی، از ظلم و خشونت بیزارند. از فرهنگ متعصب و پایمال کردن حقوق بشر بیزارند. در سالیاد مبارزه با خشونت که اخبار و مقالات و فعالیت های رسانه ای را در این زمینه دنبال می کنیم، خشونتی وحشتناک جهان را فرا گرفته و شرکت ها و سازمان های منفعت طلب با وقاحت و بدون هیچ هراسی جان و کرامت انسان ها و گروههای مختلف جامعه را مجال سوداگری خود قرار داده اند. انگار جهان لحظه ای برای آشتی و صلح ندارد و سرنوشت انسان این است که این گروه منفعت طلب و عاری از وجدان با همه توان خود بر او ستم کنند و در راستای منافع اقتصادی آنچه باید و نباید بر سرش بیاورند.
فرهنگ عام در جهان بر علیه خشونت است اما در حقیقت سازمان های قدرتمند و با نفوذ ابرقدرتها که در دست گروه ظالم اند با شیوه های مختلف مانع شنیدن صدای پرمهر صلح و صفا، مهر و محبت، دموکراسی و عدالت می شوند.
هنوز هم جهان با منطق زور و خشونت اداره می شود، چه از سوی کسانی که با عنوان پیشرفته شدن کار می کنند و چه کسانی که با تفکرات تعصب آمیزشان خود را جدای از دیگران دانسته و احساس می کنند خونشان از انسان های دیگر رنگین تر است.
همه قربانیان هم عبارتند از مردم بی دفاع و ساده که بدون خواست و اراده خود و بر خلاف رای و نظر خود به کارخانه ها و میادین جنگ و خونریزی فرستاده می شوند و حتی به آنها خشم و کینه و توهم پیروزی آموزش می دهند تا به سوخت آتش جنگی تبدیل شوند که در واقع از سوی افراد و گروههای سودجو و فرصت طلب برپا شده است.
به عقیده صاحبنظران، دلیل ادامه این روند به سیستم فکری و سیاسی و اقتصادی ناسالمی وابسته است که جهان امروز بر آن استوار شده و هیچ جایگاهی برای روح و روان و معنویات انسانی در آن دیده نمی شود و به نظر می رسد در آینده هم ادامه داشته باشد. بنابراین در سایه این سیستم غیرانسانی، پایان یافتن تراژدی خشونت بر انسان در عرصه های مختلف امری محال به نظر می رسد.
با این وجود تعداد کسانی هم که به جنبش ضدخشونت و ظالمان تشنه به خون انسان های بی گناه، چشم امید بسته اند کم نیست. استدلال آنها برای خوشبینی هم این است که حتی اگر سپاه تاریکی و ظلمت، بسی بیشتر و قدرتمندتر باشد در برابر خواست و اراده سپاه حق و دلسوزان انسانیت یارای مقاومت ندارد و در نهایت خورشید پیروزی طلوع خواهد کرد و انسان ها در سایه عدالت و گذشت آرامش خواهند یافت.
می بایست روزی رنج های بشر، زنجیرهای مرگ دوستی و انتحار و دیگرکشی پایان یابند و درهای والای زندگی به روی همه انسان ها و ملت های گرفتار گشوده شوند و از رنج های زندگی مان درس مقاومت بگیریم.
نویسنده : سوزان انور
ترجمه از کردی: ادریس سلیمانی
29/11/2014