سرپرست گروه کاوش‌های باستان‌شناسی در صخره باوه‌یوان کرمانشاه از کشف "٢٦٠٠ قطعه جدید ابزار انسان‌های نئاندرتال در کاوش‌های جدید" خبر داد.
به گفته سامان حیدری گوران، در جریان این کاوش "چند هزار قطعه استخوان خرد شده حیواناتی نظیر بزکوهی، کل کوهی، اسب وحشی، حیوانات آبزی دوکفه‌ای، خرگوش و حتی گربه‌سانان" نیز کشف شده است.
به گفته این باستان‌شناس، پیشتر "دندان نیش پایینی یک نئاندرتال شش ساله" در این منطقه کشف شده که ٤٣ هزار سال پیش در این نقطه می‌زیسته است.
حیدری گوران همچنین گفت: "اولین کاوش‌ها برای یافتن انسان نئاندرتال به صورت حرفه‌ای طی سال‌های ٨٨ تا ٩٠ با بررسی و شناسایی ٢٦٦محوطه از قصرشیرین تا کرمانشاه انجام گرفت."
حیدری گوران گفت: "سوابق مطالعات باستان شناسی در کرمانشاه همیشه مثبت بوده و از ٧٠ سال پیش باستان شناسان غربی این استان را به دلیل ویژگی زیست محیطی منحصربفرد آن مورد توجه قرار داده‌اند."
حیدری گوران همچنین گفت: "اگر به دشت کرمانشاه نگاه کنیم حدود ٤٩٠٠ کیلومتر مربع دشت مسطح شامل دشت‌های بیستون، کرمانشاه، ماهیدشت، روانسر و کامیاران است. دشت هایی حاصلخیز با رودخانه های پرآب و ٣٠ چشمه جوشان در کوهستان های آن که چنین شرایطی را در هیچ جای دنیا نمی توان دید. از سوی دیگر ساختار این دشت ها نیز بگونه ای است که دشتِ مستقیم به کوهستان مرتفع وصل می شود بدون آنکه برای رفتن به ارتفاع کوهستان شاهد ایجاد شیب در دشت باشیم این موضوعی است که سالها تعجب باستان شناسانی که به کرمانشاه آمده‌اند را باعث شده است. علاوه براین، از آنجایی که منابع غذایی طبیعی از دو منبع کوه و دشت تامین می‌شوند و هرچه این دو به هم نزدیک باشند برای زندگی ایده آل تر خواهند شد، لذا چنین منطقه ای همواره بهترین مکان برای زندگی انسان ها از ابتدا تاکنون بوده و از این نظر کرمانشاه از دید باستان شناسی بسیار مورد توجه است.
پیشتر در غار باستانی شانه‌در که در کوه‌های زاگرس در اقلیم کردستان ١١ نمونه از نئاندرتال‌ها پیدا شده است
نه فسیل اول در سال های ١٩٥٧ تا ١٩٦١ یافت شدند، درحالیکه دهمین فسیل در سال ٢٠٠٩ کشف شد. این بقایا به ٣٥٠٠٠ تا ٦٥٠٠٠ سال پیش برمی گردد.
علاوه بر این بقایا، صدها ابزار سنگی که شامل تیزه، خراشنده جانبی و تیزه برگی شکل است و استخوان های حیوانات از جمله استخوان بز وحشی و لاک پشت مهمیزدار نیز در این مکان یافت شده است.
