شیرین عبادی، فعال حقوق بشر و برنده جایزه صلح نوبل اعلام کرده است که قانون اساسی حکومت ایران در خوش‌بینی جاهلانه و اعتقاد کورکورانه مردم در رفراندوم سال ۱۳۵۸ به تصویب رسیده است.
شیرین عبادی در یادداشتی برای صفحه "دیدگاه" دویچه‌وله فارسی درباره قانون اساسی حکومت ایران نوشته است: با نگاهی کوتاه و گذرا به قانون اساسی به خوبی می‌توان رد پای استبداد فکری را در ساختار جمهوری اسلامی تشخیص داد. اصل چهارم قانون مذکور مقرر می‌دارد: "کلیه قوانین و مقررات مدنی، جزائی، مالی، اقتصادی، اداری، فرهنگی، نظامی، سیاسی و غیر اینها باید بر اساس موازین اسلامی باشد."
وی می‌نویسد: هم قوه قضاییه، هم قوه مجریه و هم قوه مقننه، هر سه در اختیار قانونی رهبر است و هر زمان که اراده کند می‌تواند اعمال نفوذ کرده، سلیقه شخصی خود را اعمال کند. اسلام نیز فقط و فقط در وجود رهبر خلاصه می‌شود و بدیهی است هر کشور دیگری هم تحت چنین قانونی اداره شود، نهایت ا به بن‌بست سیاسی می‌رسد، آن‌چنان که امروزه در ایران پیش آمده است.
برنده جایزه صلح نوبل در این یادداشت افزوده است: تاسف‌بارتر آنکه همه اصول قانون اساسی را تحت شرایطی – ولو دشوار – می‌توان مورد بازنگری قرار داد اما "ابتنای کلیه قوانین و مقررات بر اساس موازین اسلامی و ولایت رهبری" را نمی‌توان بازنگری کرد و در قانون اساسی پیش‌بینی شده که این اصول الی‌الابد است (اصل ۱۰۷ قانون اساسی).
شیرین عبادی در پایان این یادداشت عنوان کرده است: گویا نویسندگان چنین قانونی اعتقاد داشتند که "بار کج به منزل خواهد رسید".
پیشتر این فعال حقوق بشر در گفت‌وگو با نشریه آمریکایی "بلومبرگ" از تغییر حکومت در ایران حمایت و افزوده بود: "اصلاحات در ایران بی‌فایده است. مردم ایران از حکومت کنونی‌شان بسیار ناراضی‌اند. آنها به نقطه‌ای رسیده‌اند که فهمیده‌اند این سیستم غیر قابل اصلاح است و باید تغییر کند."
24/7/2018
