مردم شریف و مطالبەگر ایران
ایران کشوری کثیرالمله است، که با تنواعات ملی و زبانی و فرهنگی و جغرافیایی، دارای سرزمینی ثروتمند و سرشار از منابع طبیعی و نعمت های الهی فراوان و پربار و غنی است که اگر به صورت عادلانه و منصفانه بین مردمانش تقسیم و توزیع گردند، بدون شک میتوان با بهره گیری درست از این سرمایه خدادادی مردم ایران را تا حد برخوداری از اوج رفاه، امنیت پایدار، سربلندی، عزت،و پیشرفت سوق داده، و با کمترین فاصله طبقاتی، مردم را بە دور از تحمل ازارهای ناشی از تورم و کاهش رشد اقتصادی،گرانی و بیکاری، روبرو گردانید.
با استناد بە وقایع تاریخ مدرن و معاصر ایران میتوان اذعان داشت، که وضعیت فعلی ایران نتیجه و محصول محتوم یک قرن سیاست غیر دمکراتیک و استبداد حاکمیت مرکزی ایران است، که کاملا در تعارض و تضاد با مبانی و مفاهیم حقوق بشری بوده است که با از تضعیف ایدەی نظام غیرمتمرکز (ایالتی، ولایتی) و سرکوب جنبش مشروطه و سرانجام روی کار آمدن استبداد ستم شاهی و طاغوتی پهلوی، منجر به تقویت و تحکیم جابرانه سیاست یک دستسازی جامعه،و تحقق طرح مدرنیزاسیون ناکارامد ساختار حکومتی شد. پروسەی تحمیل استبداد مرکزی، یک دستسازی جامعه،و افزایش ضریب امنیتی و ایجاد خفقان در ایران همگی در آن برهه از تاریخ شکل گرفتند و در نهایت با انقلاب خلق های ایران و روی کار آمدن جمهوری اسلامی در سال ۵۷ و گذار از مسیر اصلی انقلاب که آزادی و جمهوریت و عدالت بود، متأسفانه بحرانانها را به اوج خود رسانید، که همگان شاهد هستند در طی چهار دهه گذشته ایران گریبانگیر جنگ و تفرقه و نابسامانی، فضای ملیتاریستی، تحریم و گرانی و تورم بالا شده است. که این هم ناشی از عملکرد و مدیریت نادرست در امور اداری و سیاسی، و همچنین از نحوه تعامل اشتباه و رویکرد نادرست حاکمیت ایران با مردم ایران و جامعه جهانی نشأت گرفته است.
البته مسائل داخلی تنها مربوط به بحث اقتصاد و مدیریت و مسائل اجتماعی نمی شود ، بلکه مسائلی همچون تغییرات بنیادین در ساختار حکومت و قانون اساسی، تک قطبی بودن نظام، نبود ملت سالاری و آزادی های سیاسی، ایجاد موانع قانونی در امر مشارکت احزاب ملی/سیاسی در پروسه مشارکتی و اداره امور کلان کشوری و خودمودریتی منطقهای خلق های ایران، برخورد ناصحیح و خشونت بار با مطالبەگران و مخالفان، سیستماتیک کردن فاصله طبقاتی، تشدید فضای امنیتی و انتظامی، و دها موارد دیگر است که تماماً باعث عقب ماندگی و افزایش معضلات و مشکلات سیاسی، اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی بزرگی شدهاند و در نتیجه آسیب های جدی و جبران ناپذیری به پیکر جامعه ایران وارد کردهاند.
جنبش جمهوریخواهان کردستان به عنوان جنبشی سیاسی، ملی، مدنی و صلح طلب، از مطالبات سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، و فرهنگی بر حق ملل و اقشار مختلف جامعه ایران پشتیبانی کرده، و در این راستا راەاندازی جنبشهای خودجوش و مقاومت مدنی اعاد مردم ایران به صورت مسالمت آمیز و پرهیز از خشونت را بسان بهترین شیوه ممکن از شیوەهای مبارزە می پندارد که می تواند فضایی مملو از گفتگو و تولیرانس و خویشتنداری و تفاهم و تعامل ایجاد کند، و در آینده جهت حل مسایل کلان کشوری نیز راه گشاه باشد، و در راستای دستیابی بە صلح پایدار و ثبات سیاسی، اقتصادی و ترقی و پیشرفت جامعه ایران مثمرثمر واقع شود.
جنبش جمهوریخواهان کردستان معتقد است که مردم ایران نیز همانند مردم سایر نقاط جهان و علی الخصوص دنیای مدرن و پیشرفته امروزین حق دارند تا بدون تحمل هیچ گونه تبعیض ملی و مذهبی و سیاسی و جنسیتی، از یک زندگی سالم، رفاه اجتماعی و رشد اقتصادی، ایجاد بستر مناسب برای مشارکت سیاسی و خودمدیریتی منطقەای برخوردار باشند. بدیهی است کە تحقق ثبات سیاسی و امنیت پایدار ایران در جنگ افروزی و ایجاد فضای امنیتی و سرکوب، رعب و وحشت داخلی و رفتارهای خشونت بار میسر نمیگردند، بلکه ایجاد امنیت پایدار و ثبات سیاسی ایران در گرو فراهم نمودن شرایط مناسب جهت برخورداری از آسایش و آرامش، امنیت فیزیکی، شغلی و اجتماعی، رفاه، تحصیل و همچنین خدمات رسانی به مردم ایران است. چونکه شاخص رضایتبخش اقتدار هر حکومت و دولتی، در خوشبختی، شادی، تندرستی، پیشرفت و توسعه و آزادی و رفاه مردمانش قابل رویت است، این امر هم بدون شک نیازمند ایجاد اعتماد و اطمینان متقابل بین حکومت و مردم، و اتخاذ راهکارهای مناسب و اقداماتی از نوع ایجاد مشارکت سیاسی و همگانی، اجرای قانون اساسی، مسولیت پذیری، برنامهریزی دقیق و مدیریت صحیح است.
زنده باد صلح و برابری و عدالت
جنبش جمهوریخواهان کردستان
١٤/٥/٢٠٢٢