در بخش سوم جهت بررسی موانع تشکیل جبهه متحد کرد در کردستان ایران و راههای رفع این موانع از آقایان «کاوه آهنگری، عضو کمیته مرکزی حزب دمکرات کردستان (حدک)» و «جلیل آزادیخواه، عضو کمیته مرکزی حزب کومله زحمتکشان کردستان» درخواست نمودم تا به سوالاتم پاسخ بدهند.
کاوه آهنگری، عضو کمیته مرکزی حزب دمکرات کردستان (حدک)، هژمونی طلبی و انشقاقات رخ داده میان احزاب کردستانی بویژه در دو حزب «دمکرات» و «کومله» را از عواملی معرفی می کند که بیشترین تاثیر منفی را بر روند شکل گیری مبانی فکری تشکیل جبهه متحد کرد گذاشته است.
جلیل آزادیخواه، عضو کمیته مرکزی حزب کومله زحمتکشان کردستان اما ضمن اشاره به سابقه درگیری میان احزاب کردی، آن را عامل بوجودآمدن عدم اطمینان و اعتماد میان نیروهای مبارز کرد و نتیجتاً فاکتوری مهم می داند که شکل گیری جبهه یا هرساختار مشترک دیگر را با مشکل جدی مواجه می کند.
مصاحبه ام را با آقایان «کاوه آهنگری، عضو کمیته مرکزی حزب دمکرات کردستان (حدک)» و «جلیل آزادیخواه، عضو کمیته مرکزی حزب کومله زحمتکشان کردستان» در خصوص موانع تشکیل جبهه متحد کرد در کردستان ایران و راههای رفع این موانع را می توانید در ذیل بخوانید.
سوسن محمدخانی غیاثوند
This e-mail address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it.

موانع تشکیل جبهه متحد کرد در کردستان ایران چیست؟

کاوه آهنگری، عضو کمیته مرکزی حزب دمکرات کردستان (حدک): پیش از هر چیز من معتقد به وجود رابطه‌ مستقیمی میان شناخت موانع و ضرورت وجود جبهه متحد کردستانی هستم. به تعبیری دگر و به طریق اولی احزاب کردستانی در شناخت و آگاهی عمیق نسبت به ضرورت تشکیل جبهه متحد دارای کاستیهایی هستند که بر روند شکل‌گیری آن اثر گذاشته‌ است. اتحاد احزاب و سازمانها مستلزم پذیرش تفاوتها و حضور دیگری است که متاسفانه ما تابحال نتوانسته‌ایم در این بستر فکری به اندازه کافی پیش رویم. وجود هژمونی‌طلبی از یک سو و انشقاقات رخ داده میان احزاب کردستانی در چند سال اخیر بویژه در دو حزب دمکرات و کومله بیشترین تاثیر منفی را بر روند شکلگیری مبانی فکری این پروژه گذاشته است. همچنانکه عنوان شد درک ضرورت تشکیل چنین جبهه‌ای نیز بسیار حائز اهمیت است و دوری از میدان اصلی مبازره یا به عبارتی دیگر مبارزه سیاسی در تبعید هم تاحدی توانسته موانع را بیشتر کند. از سویی دیگر شرایط درون احزاب سالهاست که از حالت سیاسی صرف درآمده و بسوی نوعی زندگی اجتماعی متعارف متمایل گشته که این نیز توانسته همچون عاملی تاثیرگذار بنمایاند. البته یادمان هست که حتی ماههای آغازین بعد از انقلاب ٥٧ و سالهای دفاع پیشمرگان کرد، دو حزب عمده کردستان با اینکه در میدان حضور روزانه داشتند، باز موفق به ایجاد یک جبهه متحد دفاعی علیه جمهوری اسلامی نگشتند، با این اوصاف برخلاف خیلی از نقادان، من زندگی کمپ نشینی را تنها عامل نمیدانم بلکه موارد زیادی همچون شرایط سیاسی منطقه، پائین آمدن و کمتر گشتن شدت مبارزه میدانی، نقش کشورهای دیگر، موقعیت حساس جنوب کردستان، انشقاقات و انشعابات میان احزاب، نبود بالانس و رابطه منطقی لازم میان سیاست سخت افزاری و سیاست نرم‌افزاری، شرایط سیاسی داخل ایران و مخالفین جمهوری اسلامی و ... دخیل در این تعلل هستند.

جلیل آزادیخواه، عضو کمیته مرکزی حزب کومله زحمتکشان کردستان در خصوص موانع تشکیل جبهه متحد کرد در کردستان ایران گفت: سخن گفتن از موانع تشکیل جبهه در میان نیروهای کرد در شرق کردستان نیاز به بررسی کلی و دقیق تاریخ، دیدگاه و مواضع احزاب، ریشه های اجتماعی آن و درک از حزب و تحزب به اضافه بررسی و شناخت دقیق بنیادهای فکری و ایدئولوژی نیروهای فعال در این بخش دارد. تاریخ احزاب کرد در این بخش ازکر دستان ازروابط خوب وسالم این احزاب حکایت نمی کند. کدورتها و حتی درگیریهای میان این نیروها سابقه خوبی از رابطه و بودن اعتماد بجا نگذاشته است. عدم اطمینان و اعتماد در میان بخشی از این نیروها که در گیر مبارزه هستند فاکتوری مهم و قابل توجه است که شکل گیری جبهه یا هر ساختار مشترک دیگر را با مشکل مواجه می کند. نگاههای ایدئولوژیکی و مرزبندیهای شکل گرفته بر بنیاد این نگاهها و ایدئولوژیها و همچنین مرز خودی و غیر خودی که این رویه از سیاست ایجاد نمود خود مانع دیگری است که نزدیکی و کار مشترک میان نیروها را ناممکن می کند. خود بزرگ بینی، پراکندگی و انشعابات متعدد و مختلف نیز در میان این احزاب مزید بر علت است. تبعید اجباری، حضور نداشتن در عمق مردم و جامعه، تاویل و تفسیرهای متاخر از اصلاحات و نیز چگونگی تعامل با این جریان و اختلافات عمیقی که در این رابطه وجود دارد دلیل دیگری می تواند باشد. در فصل های گذشته پیکار و دور از دسترس بودن و سقوط یا استحاله شدن رژیم هم خود به این پراکندگی و عدم انسجام کمک کرده است.

راههای رفع موانع تشکیل جبهه متحد کرد در کردستان ایران کدامها هستند؟

کاوه آهنگری عضو کمیته مرکزی حزب دمکرات کردستان (حدک): این موانع را می توان در دو بعد خلاصه کرد؛ یکی بعد معرفتی و دیگری متودیک. به همین خاطر فکر می کنم که بهتر است قبل از هر چیزی عمیقا به آسیب‌شناسی و کالبدشکافی این معضل پرداخت که بیشتر جنبه معرفتی آن را در برمی گیرد و در نهایت راهکارهای مناسب را پیش رو گذاشت که قلم زنی در رابطه با جزئیات را باید به پیشروی در بعد یکم موکول کرد. ولی اگر بخواهم خیلی ساده به چند راهکار اشاره کنم به ترتیب زیر است:
- دوری گزینی از هژمونی‌طلبی؛ به این معنا که احزاب از توهم بزرگی ‌طلبی و یکه‌تازی در میدان سیاسی کردستان و منیت‌خواهی بدرآیند و همدیگر را قبول و سهیم در سرنوشت سیاسی کنونی و آێنده کردستان بدانند.
- ایجاد رابطه مستقیم و تنگاتنگ میان مثلث تندرستی سیاسی یعنی مردم، روشنفکران و احزاب؛ به این معنی که مردم فعالانه حضور داشته باشند. روشنفکران و نخبگان داخل کشور مکانیزم هوشمند فکری جامعه و ناقد و ناظر بر چگونگی روند امور سیاسی کردستان و ایران و در نهایت احزاب خود را پاسخگوی مردم و منتقدان خود بدانند.
- تزریق پرقدرت فرهنگ و متد کار جمعی در میان احزاب؛ بدین معنی که در چنین برهه‌ای از زمان و با رخدادن تحولات و تغییرات آتی، وجود و حضور متحد احزاب کردستانی بهترین گارانتی تامین و پاسداشت حقوق ملت کرد در ایران خواهد بود، ولی قبل از این احزاب کردستانی نیازمند بردباری سیاسی و همکاری همه‌جانبه با هم هستند و این هم میسر نخواهد شد مگر با کار جمعی و تحمل وجود و حضور همدیگر.

جلیل آزادیخواه عضو کمیته مرکزی حزب کومله زحمتکشان کردستان در مورد راههای رفع موانع تشکیل جبهه متحد کرد در کردستان ایران اظهارداشت: راههای برداشتن این موانع همان ایجاد اعتماد، سیاست را از ایدئولوژی به برنامه تبدیل کردن، برگشتن به عمق مردم و جامعه، باور به عدم اصلاح رژیم، نزدیک شدن نیروهای از هم منشعب شده و کوشش برای ایجاد احزاب بزرگ اجتماعی و غیر ایدئولوژیک، تاکید بر باور داشتها و برنامه های مشترک میان احزاب چپ و دمکرات و ملی، حزب را از هدف در آوردن و برگرداندن به همان جایگاه اصولی خود و وسیله بودن آن برای مبارزه و کسب قدرت سیاسی.

حزب شما تا کنون برای رفع موانع تشکیل جبهه متحد کرد چه اقداماتی انجام داده است؟

کاوه آهنگری عضو کمیته مرکزی حزب دمکرات کردستان (حدک): تا بحال چه بصورت شفاهی ( گفتگوها و برنامه‌های تلویزیونی) و چه در قالب انجام دیدارهایمان با دیگر احزاب کردستانی و چه بصورت کتبی که در اسناد مصوبه کنگره ١٤ و ١٥ و پلونومهای رهبری حزب درج گشته‌اند، بارها به این امر مهم اشاره گشته و ضرورت بحث و گفتگو میان احزاب کردستانی را در این باره تاکید و خواسته‌ایم. بویژه بعداز انشقاق در میان حزب دمکرات با اتخاذ روش و منش مسالمت‌جویانه در برخورد با تبعات این انشقاق سعی بر پرهیز از خشونت، دوری گزینی و ایجاد فاصله‌ی بیشتر داشته‌ایم، کنون نیز حزب دمکرات کردستان آماده‌است میزبان یک سری گفتگوهای جدی در زمینه پروژه '' جبهه متحد میان احزاب و سازمانهای کردستانی'' باشد. البته این اقدامات قطعا کافی نبوده ولی تلاشی است هرچند ناکافی از طرف حزب دمکرات کردستان. شاید این نقد هم وارد گردد که چرا به ابتکارات و راهکارهای دیگر متوسل نگشته‌ایم، فکر می کنم که این ( جبهه‌ متحد) پروژه‌ای است چند بعدی و همگانی، شاید اگر حدک تما توان خود را هم بکار گیرد، تا دیگر احزاب تاثیرگذار هم وارد بعد اجرایی این پروژه نشوند، حزب دمکرات کردستان تنها در بعد معرفی و غیراجرائی آن پیش برود و این کافی نبوده و مطلوب ملت کرد در ایران نیست.

جلیل آزادیخواه عضو کمیته مرکزی حزب کومله زحمتکشان کردستان در خصوص اقدامات حزب کومله زحمتکشان کردستان برای رفع موانع تشکیل جبهه متحدکرد گفت: تا آنجا که من می دانم و آگاه هستم کومله در این رابطه کوشش و اقداماتی نمود. در کنگره خود صریح و شفاف خواهان وحدت با جریانهای دیگر کومله شده است که این خود گامی مهم و موثر است در ایجاد وحدت و نزدیکی احزاب به همدیگر و بیان این نکتهاست که اگر چه گریزی از انشعاب نبوده است اما انشعابات جبهه ضد دیکتاتوری و رژیم را ضعیف می کند. از طرف دیگر برای نزدیکی با نیروها و احزاب دمکرات و ملی کوشیده است. از هر کوشش و کار مشترکی که مطرح شده و به میان آمده، حمایت کرده است.

به نظر شما حزب حیات آزاد کردستان (پژاک) در عدم تشکیل جبهه متحد کرد چقدر تاثیر داشته است؟

کاوه آهنگری عضو کمیته مرکزی حزب دمکرات کردستان (حدک) حاضر نشد به پرسش فوق پاسخ بدهد.

جلیل آزادیخواه عضو کمیته مرکزی حزب کومله زحمتکشان کردستان اما در پاسخ به سوال فوق تصریح کرد: متاسفانه پژاک در این رابطه تاثیر خوبی نداشته است و هرگز بعنوان یک نیرو و حزب از طرف دیگر احزاب کردستان جدی گرفته نشده است. همسویی و همگامی کامل این جریان با پ ک ک همیشه آنرا از دیگر احزاب کردی در کردستان دور کرد و باعث گردید که در میان احزاب شرق کردستان جدی گرفته نشود و بیشتر بعنوان شاخه پ ک ک شناخته شود.

چرا احزاب «دمکرات و کومله» برای تشکیل جبهه متحد کرد هیچ گاه حزب حیات آزاد کردستان (پژاک) را مورد خطاب قرار نمی دهند؟

کاوه آهنگری عضو کمیته مرکزی حزب دمکرات کردستان (حدک) حاضر نشد به این پرسش نیز پاسخ بدهد.

جلیل آزادیخواه عضو کمیته مرکزی حزب کومله زحمتکشان کردستان در پاسخ به سوال فوق اظهارداشت: همانطور که در پاسخ به سوال قبلی تان بیان شد متاسفانه پژاک هرگز بعنوان یک نیرو و حزب از طرف دیگر احزاب کردستان جدی گرفته نشده است. همسویی و همگامی کامل این جریان با پ ک ک همیشه آنرا از دیگر احزاب کردی در کردستان دور کرد و باعث گردید که در میان احزاب شرق کردستان جدی گرفته نشود و بیشتر بعنوان شاخه پ ک ک شناخته شود.